Όταν το παιδί φοβάται τους ξένους στο σπίτι
Είναι φυσιολογικό τα μικρά παιδιά να φοβούνται τους ξένους;
Ο φόβος για τους ξένους είναι πολύ συνηθισμένος στα παιδιά ειδικά μικρότερης ηλικίας.
Ξεκινά από την ηλικία 4-5 μηνών και συνήθως γίνεται πιο έντονος κατά την ηλικία των 7-10 μηνών . Μπορεί να διαρκέσει μερικούς μήνες ή να συνεχίσει για πολύ περισσότερο. Όταν το παιδί γίνει 18 μηνών έως 2 ετών ο φόβος ξεπερνιέται, ωστόσο σημαντικό ρόλο παίζει και η ιδιοσυγκρασία του.
Πώς μπορείτε να βοηθήσετε τα μωρά να αντιμετωπίσουν τον φόβο με τους ξένους
Υπάρχουν τρόποι να βοηθήσετε το παιδί σας να αισθάνεται να ξεπεράσει το φόβο για τους ξένους και να νιώθει περισσότερο άνετα:
- Μην αγνοείτε ή απορρίπτετε τον φόβο του παιδιού για τους ξένους. Αυτό θα μπορούσε να τον επιδεινώσει.
- Κρατήστε το χέρι του παιδιού σας ή αφήστε το να καθίσει στην αγκαλιά σας όταν γνωρίζει νέους ανθρώπους.
- Εάν ντρέπεται ή κρύβεται από τον επισκέπτη, παρηγορήστε το και δοκιμάστε μια διαφορετική προσέγγιση όπως να παίξετε όλοι μαζί.
- Πάρτε μαζί σας το αγαπημένο παιχνίδι του παιδιού σας όταν περνάτε χρόνο με νέους ανθρώπους.
- Κάντε υπομονή. Μην πιέζετε το παιδί σας να πάει σε ανθρώπους που δεν γνωρίζει πριν είναι έτοιμο.
- Όταν συστήνετε το παιδί σας σε κάποιο νέο πρόσωπο, μείνετε μαζί του. Αυτό θα το καθησυχάσει βλέποντας ότι δεν πρόκειται να το αφήσετε μόνο του με άγνωστα άτομα
Γνωρίζοντας καινούριους ανθρώπους
- Καλό είναι να συστήνετε το παιδί σας σε νέους ανθρώπους. Σταδιακά θ’ αρχίσει να αντιλαμβάνεται ότι είναι ασφαλές κι είναι πιθανό να μειωθεί ο φόβος του.
- Βοηθήστε τα μεγαλύτερα παιδιά να γίνουν πιο κοινωνικά, συμμετέχοντας σε δράσεις σχολικές αλλά και εξωσχολικές.
Φόβος παιδιών άνω των 2 ετών για τους ξένους
Ένας τρόπος για να βοηθήσετε το μεγαλύτερο παιδί σας τις όποιες φοβίες έχει για τους ξένους, είναι να ενισχύσετε την ανεξαρτησία του.
- Αφήστε το να κάνει πράγματα μόνο του, όπως να τρώει, να παίζει, να αυτοσχεδιάζει.
- Δώστε του το περιθώριο να βρίσκει λύσεις μόνο του (όπου είναι αυτό εφικτό).
- Ενθαρρύνετε το παιδί σας να συμμετέχει σε απλές οικογενειακές δουλειές – για παράδειγμα, να βάζει πράγματα στο καροτσάκι του σούπερ μάρκετ, να ελέγχει το γραμματοκιβώτιο ή να στρώνει το τραπέζι.
Με αυτούς τους τρόπους θα είναι πιο ανεξάρτητο, αυτόνομο και θα πιστεύει στον εαυτό του, επομένως δεν θα αισθάνεται άβολα όταν γνωρίζει ένα νέο πρόσωπο.
