4 συμβουλές για να μεγαλώσεις ένα μοναχοπαίδι

Πριν από λίγα χρόνια, τα παιδιά χωρίς αδέλφια θεωρούνταν συχνά μοναχικά, κακομαθημένα και κοινωνικά άβολα. Ωστόσο, καθώς ο αριθμός των μοναχοπαιδιών αυξάνεται, έχει αλλάξει η αντίληψη για την ανατροφή τους και η θέση τους στην κοινωνία.

Το 2015, περίπου το 22% των παιδιών δεν είχαν αδέλφια, σε σύγκριση με το 11% το 1967, και οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι ο αριθμός αυτών των οικογενειών συνεχώς αυξάνεται. Η ανατροφή ενός μόνο παιδιού είναι πολύ διαφορετική από αυτή των παιδιών με αδέλφια, με άλλες προκλήσεις και ανταμοιβές.

Τα 8 πιο συνηθισμένα λάθη όταν μεγαλώνετε ένα μοναχοπαίδι

Tips για την ανατροφή παιδιών που είναι μοναχοπαίδια

1. Κοινωνικές δεξιότητες

Τα μοναχοπαίδια μπορεί να χρειάζονται περισσότερες ευκαιρίες για να αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες , καθώς δεν έχουν αδέλφια για να εξασκηθούν στην ανταλλαγή και τη συνεργασία. Οι γονείς πρέπει να οργανώνουν συχνά κοινωνικές δραστηριότητες για το παιδί τους. Σημαντικό είναι να ενθαρρύνουν τις αλληλεπιδράσεις με άλλα παιδιά, μέσω play - date, τόσο στο σπίτι όσο και εκτός. Μέσα από αυτές τις εμπειρίες, τα μοναχοπαίδια μαθαίνουν να μοιράζονται και να συνεργάζονται με τους άλλους.

Επιπλέον, οι γονείς πρέπει να λειτουργούν ως πρότυπα για το παιδί, δείχνοντάς του πώς να μοιράζεται, να συμβιβάζεται και να δείχνει κατανόηση για τους άλλους. Με αυτόν τον τρόπο, το παιδί μπορεί να μάθει να λειτουργεί αποτελεσματικά σε κοινωνικές καταστάσεις, ακόμα και χωρίς τις συνήθεις αλληλεπιδράσεις που προκύπτουν από τα αδέλφια.

Έρευνα: Τα πρωτότοκα παιδιά και τα μοναχοπαίδια υποφέρουν από άγχος

2. Προώθηση Ανεξαρτησίας

Η ανατροφή ενός μοναχογιού ή μοναχοκόρης μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική εξάρτηση από τους γονείς, καθώς δεν υπάρχει άλλος για να μοιράζεται την προσοχή. Επομένως, είναι σημαντικό να δίνετε στο παιδί μικρές ευθύνες και δουλειές στο σπίτι, για να μάθει να είναι πιο ανεξάρτητο. Επιπλέον, οι γονείς πρέπει να αποφεύγουν να παρεμβαίνουν σε κάθε λεπτομέρεια του παιδιού, επιτρέποντάς του να κάνει λάθη και να μάθει από αυτά.

Οι γονείς πρέπει επίσης να θέτουν σαφή όρια, ιδιαίτερα επειδή το μοναχοπαίδι μπορεί να αισθάνεται ότι έχει ίση εξουσία με τους ενήλικες. Ορίζοντας ξεκάθαρα όρια και κανόνες, οι γονείς βοηθούν το παιδί να κατανοήσει ότι υπάρχουν αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν από τους μεγάλους, και ότι όλοι χρειάζονται προσωπικό χώρο και χρόνο.

3. Προσδοκίες και πίεση

Οι γονείς συχνά πιέζουν τα παιδιά τους να είναι τέλεια, επειδή πολλές φορές το παιδί φαίνεται πολύ ώριμο για την ηλικία του. Ωστόσο, είναι σημαντικό να έχουν ρεαλιστικές προσδοκίες και να θυμούνται ότι το παιδί τους έχει μόνο μία παιδική ηλικία. Πρέπει να αποφεύγουν να πιέζουν το παιδί τους υπερβολικά για να πετύχει σε όλα και να του επιτρέπουν να απολαύσει τη διαδικασία μάθησης, χωρίς άγχη και υπερβολικές απαιτήσεις.

Τα 5+1 πιο συνηθισμένα λάθη που κάνετε όταν μεγαλώνετε ένα μοναχοπαίδι

4. Αποφυγή Κακομαθημένων Συνηθειών

Τα μοναχοπαίδια μπορεί να εκτεθούν σε συνήθειες που τα επηρεάζουν, διαμορφώνοντάς τους αρνητικές συμπεριφορές. Τέτοιες καταστάσεις μπορούν να διαμορφωθούν από τη συνεχή λήψη προσοχής, τα πολλά δώρα και τις ανταμοιβές. Για να αποφύγουν τον κίνδυνο της υπερβολικής καλοπέρασης, οι γονείς πρέπει να θέτουν όρια στα δώρα και να αποφεύγουν να ικανοποιούν κάθε επιθυμία του παιδιού τους. Πρέπει επίσης να ενθαρρύνουν την αναμονή και την υπομονή, διδάσκοντάς του να περιμένει τη σειρά του και να μην απαιτεί πάντα την ικανοποίηση κάθε του επιθυμίας.

Η ανατροφή ενός παιδιού μπορεί να είναι μια ιδιαίτερη πρόκληση, αλλά με σωστή καθοδήγηση και προσοχή, το παιδί μπορεί να αναπτυχθεί υγιώς και ευτυχισμένα. Οι γονείς πρέπει να παρέχουν αγάπη και υποστήριξη, ενώ ταυτόχρονα να θέτουν όρια και να ενθαρρύνουν την ανεξαρτησία, την κοινωνικοποίηση και την ανάπτυξη υγιών δεξιοτήτων.

^{Πηγή: parents.com}