Το παιδί μου αρνείται να κολυμπήσει στη θάλασσα, τι να κάνω;

Αν και το δικό σας παιδάκι στηλώνει τα πόδια του και δεν θέλει με τίποτα να κολυμπήσει, έχετε υπόψιν σας τα εξής:

Η άρνηση του παιδιού είναι παροδική και δεν θα επηρεάσει τη ζωή του στο μέλλον. Αντίθετα το γνωστό σε αρκετούς, «να σε ρίξω» στο νερό μπορεί να γίνει μία τραυματική εμπειρία και το παιδί να μισήσει ή να φοβηθεί και να αποφεύγει πραγματικά την θάλασσα. Το πρόβλημα λοιπόν δημιουργείται όταν οι γονείς δεν έχουν την απαιτούμενη υπομονή και προσπαθούν με το ζόρι να μάθουν στο παιδί κάτι που του φαίνεται άγνωστο και απειλητικό.

Σύμφωνα με την ψυχοθεραπεύτρια Μαρίνα Μόσχα, ο πιο ασφαλής και σίγουρος τρόπος είναι η υπομονή και η βαθμιαία εξοικείωση με το υγρό στοιχείο. Ο σεβασμός σε ένα συναίσθημα, μια συμπεριφορά που εκφράζει το παιδί και αποζητά από τους γονείς να της δώσουν χώρο και νόημα.

Δεν χρειάζεται εξαναγκασμός αλλά βοήθεια. Αν οι γονείς κοροϊδέψουν την φοβία ή σχολιάσουν: «δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι» το παιδί πιθανόν να νιώσει άσχημα αλλά και ντροπή που φοβάται! Η εναλλακτική πρόταση βοηθά πιο πολύ: «εντάξει, αφού δεν θέλεις, μπορούμε να κάτσουμε έξω-έξω στη θάλασσα και να παίξουμε με τα κουβαδάκια σου».

Επίσης, χρήσιμο είναι να αφήσουν το παιδί να κρατάει την απόσταση ασφαλείας από το νερό που εκείνο επιθυμεί. Έτσι παίρνει το μήνυμα ότι οι γονείς το καταλαβαίνουν, το στηρίζουν και ενισχύεται η εμπιστοσύνη. Σταδιακά, πιθανόν να ζητήσει να συμμετέχει κι εκείνο σε παιχνίδια δίπλα στο κύμα. Καλό είναι και τότε οι γονείς να το αφήσουν να οδηγεί εκείνο το παιχνίδι, να μην «ξεθαρρέψουν» και το πιέσουν.

Υπάρχει η περίπτωση να μη θελήσει να μπει καθόλου στη θάλασσα όλη την περίοδο των διακοπών σας. Δεν υπάρχει λόγος κάτι τέτοιο να σας στενοχωρεί. Αν δε μπει φέτος, θα μπει του χρόνου!