Τα φοβητσιάρικα παιδιά είναι, κατά κανόνα, τα πιο καταπιεσμένα

Σε αυτή την ηλικία δυναμώνει ένας άλλος φόβος· ο φόβος μην χτυπήσουν. Ίσως σας φανεί υπερβολικό, όμως είναι πραγματικότητα ότι μερικά παιδιά, μόλις νιώσουν, για παράδειγμα, το πόδι τους να βουλιάζει στην άμμο, αμέσως αρχίζουν να κλαίνε σπαρακτικά ή και να «ουρλιάζουν» όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ένας γονιός.

Eίναι φυσικό να αντιδρούν έτσι, όταν έχουν την αίσθηση –πραγματική ή φανταστική– μιας απειλής για το σώμα τους.

Τι θα πρέπει να γνωρίζετε…

Tα φοβητσιάρικα παιδιά είναι, κατά κανόνα, τα καταπιεσμένα, εκείνα που η διαπαιδαγώγησή τους τα οδήγησε να «καταπνίγουν» πάντοτε τα αρνητικά τους συναισθήματα.

Η υπερβολική ανησυχία τους μήπως πάθουν κάτι κακό υποδηλώνει, στην πραγματικότητα, το φόβο τους να μην τιμωρηθούν για όλη εκείνη την οργή που δεν έχει ακόμα εκραγεί και που συσσωρεύουν μέσα τους.

Ενθαρρύνετε το φοβισμένο παιδί να σας μιλήσει για όσα φοβάται. Όσο πιο άνετα εκφράζει τους φόβους του τόσο πιο ήσυχο θα νιώθει.

Δώστε εσείς το παράδειγμα: Μιλήστε του για κάποιο φόβο που σας ταλάνιζε σε μικρή ηλικία… «Kι εγώ παλιότερα φοβόμουνα τις καταιγίδες!».

Μ’ αυτό τον τρόπο το παιδί θα καταλάβει ότι δεν είναι διαφορετικό από τους άλλους και αυτό θα το καθησυχάσει.

Mάθετε να ξεχωρίζετε τους πραγματικούς φόβους. Αυτό που, εκ πρώτης όψεως, θεωρείτε ότι είναι ένα καπρίτσιο μπορεί στην πραγματικότητα να κρύβει αληθινό φόβο και το αντίστροφο.

Ενδεχομένως να του έχει συμβεί ή να έχει παρακολουθήσει κάτι δυσάρεστο και να σας το κρύβει.

Αν διαπιστώσετε ότι οι φόβοι του είναι πολλοί και το εμποδίζουν στην καθημερινότητά του, ίσως είναι καλύτερα να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό.

Θυμηθείτε ότι…

Δεν πρέπει να το πιέζετε να κάνει πράγματα που δεν θέλει, γιατί ίσως να το οδηγήσετε σε ακραίες αντιδράσεις.

Mην τιμωρήσετε ποτέ και μην κοροϊδέψετε ένα παιδί που φοβάται.

Aν τα παιδιά πιστέψουν ότι δεν υποτιμάτε τους φόβους τους, τότε θα έχετε περισσότερες πιθανότητες να σας προσέξουν όταν προσπαθήσετε να τα καθησυχάσετε ή και να δοκιμάσουν μόνα να τους αντιμετωπίσουν.

Από το βιβλίο της Αλεξάνδρας Καππάτου "Μεγαλώστε ευτυχισμένα παιδιά"