«Μαμά τελείωσες;» - Το σκίτσο του 6χρονου που έγινε viral
Ο μικρός με ένα απλό σκίτσο "είπε" στη μαμά του μια μεγάλη αλήθεια: ότι δουλεύει συνεχώς και ότι δεν έχει χρόνο.
Από τις πολλές ανατροπές που έχει προκαλέσει στη ζωή όλων ο κορονοϊός, είναι και η αλλαγή στην καθημερινότητα των οικογενειών. Τα παιδιά παραμένουν σπίτι (με μικρά διαλείμματα όταν λειτουργούν τα σχολεία) και οι περισσότεροι γονείς δουλεύουν μέσω τηλεργασίας.
Στην πράξη όμως, η τηλεργασία είναι ιδιαίτερα δύσκολη για τους γονείς, ειδικά όταν έχουν μικρά παιδιά με διαφορετικές ανάγκες. Κι όχι, δεν έχουν περισσότερο χρόνο επειδή εργάζονται από το σπίτι. Το αντίθετο...
Αυτό διαπίστωσε και η Priya Amin, μια εργαζόμενη μητέρα ενός 6χρονου αγοριού. Όταν αντίκρισε τη ζωγραφιά του γιου της η καρδιά της …έσπασε συνειδητοποιώντας την αλήθεια της. Το σκίτσο έδειχνε το αγόρι να ρωτά τη μαμά του αν έχει τελειώσει ( τη δουλειά) και εκείνη να απαντά μονολεκτικά:« Όχι».
Τα είχε πει όλα ο μικρός με μερικές λέξεις…
Δείτε τι έγραψε η Priya Amin, σε ανάρτησή της στο LinkedIn:
«Πριν από λίγες μέρες, ήμουν απασχολημένη με κάποια πράγματα της τελευταίας στιγμής, όταν το εξάχρονο παιδί μου, μού έδωσε ένα κομμάτι χαρτί. Στην αρχή, το κοίταξα και είπα «Ω, φίλε μου είναι πολύ ωραίο!» αλλά όταν το είδα πιο προσεκτικά, διάβασα τέσσερις λέξεις που έσπασαν την καρδιά μου - «Μαμά, τελείωσες;» με την μαμά να απαντά «Όχι». Κοίταξα το ρολόι, ήταν 6:05 μ.μ.Πρόσεξα τη λίστα με τις υποχρεώσεις μου , ήταν τόσες πολλές. Η καρδιά μου βούλιαξε και παρότι δεν μου αρέσει που το λέω, αυτή η κατάσταση είναι καθημερινό φαινόμενο.
Η ικανότητά μου να διαχωρίζω την εργασία από την οικογενειακή ζωή έχει γίνει όλο και πιο δύσκολη λόγω της πανδημίας. Η τεχνολογία δεν βοηθά ιδιαίτερα, καθώς τα μηνύματα δεν σταματούν να έρχονται...
Στην πραγματικότητα, η συντριπτική πλειονότητα όσων εργάζονται από το σπίτι δυσκολεύονται ολοένα και περισσότερο να διαχωρίσουν πότε τελειώνουν τη δουλειά τους. Κι ενώ συμβουλές για το πώς να διαχωρίσετε την εργασία από το σπίτι , όντως είναι σημαντικές, στην πραγματικότητα είναι όλο και πιο δύσκολο να διαχωριστούν αυτά τα δύο.
Πρέπει να κάνω πολλά διαλείμματα κατά τη διάρκεια της ημέρας για να ελέγξω τα παιδιά μου, να τα βάλω να φάνε, να τα βοηθήσω στο διάβασμα. Τα «διαλείμματα» καταλήγουν να μειώσουν την παραγωγικότητά μου, κάτι που συμβαίνει στους εργαζόμενους γονείς σε όλη τη χώρα.
Και η ενοχή που σχετίζεται με αυτό είναι προφανής. Ένοχη που δεν δούλεψα αρκετά . Ένοχη για το ότι δεν είμαι στα καλύτερά μου, διανοητικά ή συναισθηματικά. Ένοχη για το ότι περνάω χρόνο διεκπεραίωσης με τα παιδιά μου αντί για ουσιαστικό χρόνο μαζί τους. Αυτός ο τελευταίος τύπος ενοχής είναι που με πλάκωσε σαν τούβλο όταν είδα τη ζωγραφιά του γιου μου. Η μόνη παρηγοριά μου είναι ότι δεν είμαι η μόνη που αισθάνεται έτσι.
Υποθέτω ότι το μόνο καλό που μπορώ να πάρω από αυτήν την εμπειρία είναι ότι τα παιδιά μου λατρεύουν να περνούν χρόνο μαζί μου. Δεν το κάνει βέβαια πιο εύκολο, ειδικά όταν με ρωτούν σχεδόν καθημερινά πότε θα «τελειώσω».
Εάν έχετε πάρει ποτέ από το παιδί σας ένα τέτοιο σκίτσο ή αν έχετε αισθανθεί την ενοχή ότι "αποτυγχάνετε" να τα εξισορροπήσετε όλα, θυμηθείτε ότι δεν είστε μόνοι…).»
