Η Μεγάλη Εβδομάδα στα μάτια των παιδιών - Τι να τους διδάξετε

Πέρα από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και τα πιστεύω μας η Μεγάλη Εβδομάδα μας προσφέρει τη δυνατότητα να ξεκινήσουμε συζητήσεις με το παιδί μας σχετικά με τον κύκλο της ζωής, αλλά και μεταφυσικούς προβληματισμούς όπως αν υπάρχει ψυχή κ.α.

Με αφορμή τη Μεγάλη Εβδομάδα συζητάμε για τον πόνο, το θάνατο και την ελπίδα

Τα ιστορικά γεγονότα τις Μεγάλης Εβδομάδας, η καταδίκη, η σταύρωση, οι τελετουργίες, η αποκαθήλωση, και τα δρώμενα της Μεγάλης Εβδομάδας, η περιφορά του Επιταφίου, αποτελούν πηγή έμπνευσης και μπορούν να γίνουν αφορμή για συζητήσεις που αφορούν πανανθρώπινα ερωτήματα όπως "Τι είναι η ζωή; ", "Γιατί ερχόμαστε σε αυτή ;"καθώς και φιλοσοφικές αναζητήσεις "Πώς πρέπει να ζει ένας άνθρωπος τη ζωή του;" "Ποιες είναι οι σωστές επιδιώξεις;"

Η ζωή πέρα από τη θετική πλευρά έχει και την αρνητική, έχει τον πόνο, τη ματαίωση, τα πάθη, τις δυσκολίες, τις ατυχίες, την αδικία, το φθόνο, το θυμό και την απελπισία.

Η λέξη "Πάσχα" σημαίνει πέρασμα. Περιγράφει τη διαδρομή από τον καθημερινό πόνο στην κάθαρση, στη λύση και τη νίκη, παρόμοια όπως διαδραματίζεται και στις αρχαίες τραγωδίες. Ο άνθρωπος- ήρωας δέχεται τις προκλήσεις της ζωής, αρρώστιες, αδικίες, αντιζηλίες, ταπεινώσεις, και πονά για αυτά που του συμβαίνουν. Χρειάζεται να παλέψει, να αντισταθεί, να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες, ώστε να βγει νικητής. Η Ανάσταση συμβολίζει την κάθαρση, δηλαδή τη νίκη του ανθρώπου επί των καθημερινών προβλημάτων. Αυτό είναι το μήνυμα της Μεγάλης Εβδομάδας για κάθε άνθρωπο ανεξάρτητα από θρησκευτικές πεποιθήσεις.

Η διαδρομή από τα πάθη στην τιμωρία, το θάνατο και την Ανάσταση

Η εβδομάδα των παθών και το ανάγνωσμα των Ευαγγελίων, ανεξάρτητα από το αν ένας άνθρωπος πιστεύει ή δεν πιστεύει, μπορεί να αποτελέσουν την έναρξη συζήτησης και προβληματισμού.

Η Μεγάλη Τρίτη μας διδάσκει να μην κρίνουμε τους ανθρώπους για τις επιλογές τους

Η παραβολή της Κασσιανής τη Μεγάλη Τρίτη μας διδάσκει πέρα από τα θρησκευτικά δόγματα ότι όλοι εν δυνάμει μπορεί να κάνουμε λάθος επιλογές, αλλά μπορούμε πάλι να αναστοχαστούμε και να αλλάξουμε την ζωή μας. Μας διδάσκει επίσης, ότι δεν πρέπει να είμαστε προκατειλημμένοι με τους ανθρώπους και ότι δεν είναι σωστό να κρίνουμε την ζωή των άλλων.

Η Μεγάλη Τετάρτη είναι η Σταύρωση- η τιμωρία

Πόσες φορές ερχόμαστε αντιμέτωποι με δυσκολίες, προβλήματα, ασθένειες, διλήμματα, που μας προκαλούν πόνο. Αναρωτιόμαστε γιατί μας συμβαίνουν, γιατί σε εμάς. Συχνά, ο πόνος είναι και ένας δάσκαλος που χρειάζεται να μας διδάξει κάτι. Όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά, σπάνια αναρωτιόμαστε: «τι διδάχτηκα από αυτή την κατάσταση;» Η απογοήτευση μας ωθεί να εξετάσουμε και να βρούμε νέους τρόπους για την αντιμετώπιση της ζωής. Όσοι έχουμε την εμπειρία του θανάτου ενός συγγενικού μας προσώπου κάνουμε αναλογισμό ότι οι υλικές επιτυχίες είναι εφήμερες, από την άλλη πλευρά όμως είναι και σημαντικές. Καθεμιά από τις μεταβατικές καταστάσεις είναι ένας θάνατος.

Η Μεγάλη Παρασκευή είναι η ταφή και το πένθος

Ο θάνατος είναι η απώλεια σε κάτι που έχουμε επενδύσει. Το πένθος είναι το συναίσθημα αυτής της απώλειας. Κάθε μέρα βιώνουμε μικρούς καθημερινούς θανάτους, όπως μια φιλία που χάλασε, μια επιδίωξη που δεν πραγματοποιήθηκε και μικρά ή μεγάλα πένθη, όπως απώλειες αντικειμένων, ζώων, φιλικών συγγενικών προσώπων για τα οποία πενθούμε.

Μεγάλο Σάββατο, η λύση, η νίκη, το αισιόδοξο μήνυμα της αναγέννησης και της ελπίδας μέσω της Αναστάσεως

Μετά τον πόνο, το θάνατο, είναι νομοτελειακό να έρθει η Ανάσταση. Έτσι, η τελευταία πράξη της Μεγάλης Εβδομάδας μας διδάσκει ότι η ζωή δεν αφήνει κενά. Η Ανάσταση συμβολίζει και είναι η συνέχιση της ζωής, η νέα ζωή. Ο συμβολικός, αλλά και ο πραγματικός θάνατος είναι ένας σύμμαχος που μεταμορφώνει την ύπαρξή μας από εκείνη «της μιας κάμπιας» σε εκείνη «της μιας υπέροχης πεταλούδας». Η Ανάσταση είναι η νέα ζωή που ξεδιπλώνεται μπροστά μας, οι νέες ευκαιρίες, οι νέες προοπτικές και δυνατότητες που μπορεί να υπήρχαν και να μην τις είχαμε προσέξει.

Η Κυριακή του Πάσχα, το τέλος του περάσματος, η εμπειρία της αγάπης

Όλοι οι άνθρωποι είναι πνευματικοί, το θείο υπάρχει μέσα τους. Ανεξάρτητα από την κουλτούρα με την οποία έχουμε ζήσει ή τη διαπαιδαγώγηση που έχουμε λάβει, η εσωτερική μας εμπειρία σχετικά με το «θεϊκό» θα είναι πάντα ίδια. Θα είναι η εμπειρία της αγάπης.

^{*πρώτη δημοσίευση: 26/04/2021}