Οι πέντε πιο συχνοί μύθοι για τα μοναχοπαίδια

Υπάρχουν ορισμένα στερεότυπα για τα μοναχοπαίδια. Θεωρούνται κακομαθημένα, μοναχικά, εσωστρεφή, εγωκεντρικά.

Δεν τους αρέσει να μοιράζονται τα παιχνίδια τους, δεν έχουν ομαδικό πνεύμα και θέλουν να περνάει πάντα το δικό τους.

Ωστόσο, όσοι έχουν παιδιά - κι όχι μόνο ένα - γνωρίζουν ότι κάθε παιδί είναι διαφορετικό και ότι η προσωπικότητά του διαμορφώνεται από πολλά και διαφορετικά ερεθίσματα που δέχεται από το στενό και ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον.

Προφανώς κι σε ένα μοναχοπαίδι να μην αρέσει να μοιράζεται γιατί δεν έχει μάθει, αλλά το ίδιο ισχύει και για ένα παιδί με περισσότερα αδέλφια.

Ας δούμε λοιπόν μερικούς μύθους που ισχύουν για τα μοναχοπαίδια

Είναι μοναχικά

Οι περισσότεροι μπορεί να νιώθουν μοναξιά ακόμα κι όταν περιτριγυρίζονται από ανθρώπους. Κατά τη διάρκεια του lockdown, νιώσαμε τη μοναξιά στο αποκορύφωμά της, παρόλο που πολλοί από εμάς ήμασταν με τις οικογένειές μας. Είναι δύσκολο για τους ανθρώπους να καταλάβουν τη διαφορά μεταξύ μοναχικότητας και μοναξιάς. Όταν βλέπετε ότι ένα παιδί είναι μόνο του, αυτό δεν σημαίνει πάντα ότι είναι μοναχικό. Από την άλλη πλευρά, ένα μοναχοπαίδι μπορεί να νιώθει μοναξιά μερικές φορές, όπως όλοι μας, αλλά να απολαμβάνει την παρέα του, να διασκεδάζει, να έχει φίλους.

Είναι επιθετικά και αυταρχικά

Οι γονείς πρέπει να βεβαιωθούν ότι το παιδί τους έχει καλές σχέσεις με τους συνομηλίκους του στο σχολείο. Τα παιδιά μαθαίνουν γρήγορα και γνωρίζουν ότι οι εκρήξεις οργής και θυμού μπορεί να τα αποκλείσουν από τους συμμαθητές τους. Όσον αφορά το αν ένα μοναχοπαίδι είναι επιθετικό και αυταρχικό, αυτό εξαρτάται από το περιβάλλον του και τις παρέες που επιλέγει όπως ισχύει για κάθε παιδί.

Είναι εξαρτημένα από τους γονείς τους

Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, τα μοναχοπαίδια δεν εξαρτώνται συναισθηματικά από τους γονείς τους. Λόγω της απουσίας αδερφών, μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν τα περισσότερα από τα προβλήματά τους, μόνα τους. Γίνονται αυτοδύναμα. Μερικές φορές μάλιστα μπορεί να είναι πιο ανεξάρτητα από τα παιδιά με αδέρφια. Επιπλέον, γνωρίζουν, κατανοούν και σέβονται την ιδιωτικότητα των άλλων.

Είναι ανώριμα

Τα παιδιά με αδέρφια έχουν κάποιον να μιλήσουν και να σχετιστούν, πέρα από τους γονείς τους, καθώς μεγαλώνουν. Αντίθετα, τα μοναχοπαίδια υιοθετούν τη συμπεριφορά των γονιών τους αλλά και των ενηλίκων που συναναστρέφονται. Ωστόσο, η συναισθηματική ωριμότητα κάθε παιδιού είναι διαφορετική και δεν μπορεί να κριθεί από μια μόνο παράμετρο.

Είναι εξαιρετικά ευαίσθητα

Πρόκειται για μια γενίκευση. Τα μοναχοπαίδια μπορεί αντιδράσουν υπερβολικά σε ορισμένες καταστάσεις ή ακόμα και να πληγωθούν αρκετά εύκολα. Υπάρχουν στιγμές που επιθυμούν να έχουν ένα αδερφάκι, αλλά και πάλι, η συνεχής υπενθύμιση των ισχυρών δεσμών και της υπέροχης σχέσης με τους γονείς τους τα κάνει να αισθάνονται ευτυχισμένα και ασφαλή.