Πάσχα στο χωριό - Γιατί το λατρεύουν τα παιδιά

Τα παιδιά λατρεύουν το Πάσχα στο χωριό, και όχι άδικα. Ποιοι είναι οι λόγοι που κάθε παιδί αδημονεί να πάει στο χωριό του για να περάσει τις γιορτές;

Βόλτες

Στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη και γενικά στις μεγάλες πόλεις τα παιδιά βγαίνουν από το σπίτι λίγες ώρες την ημέρα. Μπορεί μάλιστα να περάσουν και μέρες ολόκληρες χωρίς να πάνε μία βόλτα. Ο κόσμος είναι επικίνδυνος και οι γονείς δεν έχουν πάντα χρόνο να περνούν με τα παιδιά για ώρες εκτός σπιτιού.

Στο χωριό όμως αυτό δεν ισχύει. Όλοι γνωρίζουν τους πάντες οπότε και οι γονείς μπορούν να αφήσουν τα παιδιά να μείνουν εκτός σπιτιού για περισσότερες ώρες της ημέρας και από μία ηλικία και μετά ακόμη και χωρίς συνεχής επιτήρηση.

Φίλοι

Το παιδί που έχει ένα χωριό και πάει κάθε χρόνο Πάσχα, Χριστούγεννα και καλοκαίρια, έχει δημιουργήσει μια ομάδα φίλων, που ανυπομονεί να σταματήσει για λίγο το σχολείο να πάει να τους δει και να παίξει μαζί τους.

Επίσης, στο χωριό τα παιδιά θα έρθουν σε επαφή με ξαδέρφια που δεν ήξεραν ότι έχουν ή που δεν τα βλέπουν συχνά και θα συναναστραφούν με νέους φίλους και γείτονες. Αυτό θα τα βοηθήσει ακόμη περισσότερο στην κοινωνικοποίησή τους ενώ θα τους αρέσει η ιδέα να γνωρίζουν νέο κόσμο.

^{Φωτογραφία από τον χρήστη cottonbro στο Pexels}

Έθιμα

Ο κάθε τόπος έχει τα δικά του υπέροχα παραδοσιακά έθιμα. Τα παιδιά διασκεδάζουν πολύ, και οι μεγάλοι γλεντούν επίσης. Ξεφεύγουν όλοι από την ρουτίνα τους, και χτίζουν υπέροχες αναμνήσεις που θα τους συντροφεύουν μια ζωή.

Παππούς - Γιαγιά

Υπάρχουν οι παππούδες και οι γιαγιάδες που μένουν μόνιμα στο νησί, ή την επαρχία, και δεν βλέπουν συχνά τα εγγόνια τους. Έτσι σε κάθε γιορτή ανυπομονεί να σμίξει όλη η οικογένεια.

Οι γιαγιάδες και οι παππούδες αναβιώνουν τα έθιμα κάθε χρόνο και τα τηρούν με ευλάβεια. Τα παιδιά θα πλάσουν μαζί με την γιαγιά κουλουράκια, θα ψήσουν το αρνί με τον παππού, θα ακούσουν ιστορίες και γενικότερα θα περάσουν δημιουργικό χρόνο δίπλα τους.

Το πασχαλινό τραπέζι δεν είναι μόνο… οικογενειακό

Το τραπέζι της Ανάστασης μόνο οικογενειακό δεν είναι. Αν ο καιρός το επιτρέπει, το γεύμα γίνεται στις αυλές των σπιτιών. Οι προπόσεις δίνουν και παίρνουν, οι ευχές και τα «Χρόνια πολλά» είναι η αφορμή για να ακούσεις μετά «κάτσε λίγο μαζί μας να τσιμπήσεις κάτι. Το πέτυχα το κοκορέτσι!». Με δυο λόγια, το τραπέζι του Πάσχα, κατά ένα περίεργο τρόπο, τους χωράει όλους: οικογένειες, φίλους, συγγενείς και συχωριανούς και κανείς δεν αισθάνεται παρείσακτος

Ο Επιτάφιος και η Ανάσταση αποκτούν άλλο νόημα

Η περιφορά του Επιταφίου και το βράδυ της Ανάστασης αποκτούν άλλο νόημα στο χωριό. Η ευλάβεια και η κατάνυξη είναι έκδηλες και ίσως αυτό που τελικά κάνει τον Επιτάφιο και την Ανάσταση τόσο ξεχωριστά Μυστήρια είναι οι άνθρωποι στο χωριό. Τους γνωρίζεις όλους, σε γνωρίζουν όλοι, ανταλλάσσετε ευχές και «χρόνια πολλά», αγκαλιάζεστε κι αυτό είναι μάλλον η αγαπημένη στιγμή μικρών και μεγάλων.