Γράμμα από ένα νεογέννητο για όλα όσα θα ήθελε να πει στους γονείς του

Μαμά και μπαμπά,

Με φέρατε σε αυτόν τον κόσμο χωρίς να με ρωτήσετε. Όμως εγώ είμαι που σας διάλεξα, η ψυχή μου επέλεξε να κατοικήσει μαμά στην κοιλίτσα σου. Σας ευχαριστώ γι' αυτό το θαύμα. Θέλω να σας πω δύο λόγια, για τη ζωή που θα περάσουμε μαζί.

Δεν θα είναι πάντα εύκολο να με μεγαλώνετε, δεν θα είμαι πάντα ήσυχο παιδί, δεν θα ακολουθώ πάντα τα "πρέπει" σας. Μα θα προσπαθώ, θα παλεύω για την αποδοχή σας, μην μου τη στερήσετε. Η αγάπη και η αποδοχή να γίνονται ποτάμια, να κυλάνε ατέρμονα μέσα στο σπίτι μας. Έτσι ανθίζουν τα μωρά, μαμά και μπαμπά, έτσι το ρόδο θα βγάλει πέταλα, και η πλάτη φτερά, με ανιδιοτελή αγάπη και ολοκληρωτική αποδοχή.

Θα κάνω λάθη μαμά και μπαμπά, θα νιώθετε θυμό, θα νιώσετε ότι κάπου φταίξατε, ότι κάτι δεν κάνατε σωστά. Όχι μαμά, όχι μπαμπά. Μια χαρά, τα καταφέρατε, δεν ξέρετε έτσι και αλλιώς, δεν υπάρχει Πανεπιστήμιο, που θα σε βγάλει αριστούχο γονιό. Θα κάνετε λάθη, θα κάνω και εγώ. Αφήστε με να κάνω τα δικά μου. Δεν είμαι η συνέχειά σας. Θα έχω τα δικά μου όνειρα, τον δικό μου προορισμό, τον δρόμο μου, που θα τον φτιάξω με τα δύο μου χέρια, αλλά πάντα θα κουβαλάω μαζί μου, στο δισάκι μου, τα δώρα σας. Το δισάκι μου θα είναι πάντα γεμάτο από τα νανουρίσματά σας.

Το Μινόρε της Αυγής, μαμά, συνέχισε να μου το τραγουδάς κάθε νύχτα. Το δισάκι μου θα είναι γεμάτο από τα γέλια μας, μπαμπά. Συνέχισε να με κάνεις να γελάω, πάντα μωρό θα είμαι για εσένα. Ένα μωρό που έχει ανάγκη την αγκαλιά σου και τα γέλια μας. Όταν μεγαλώσω να μου λέτε κάθε μέρα ότι όλα θα πάνε καλά. Ο κόσμος ξέρετε είναι άδικος. Συνέχεια ακούω εσάς τους μεγάλους να λέτε ότι η ζωή είναι άδικη, όμως αυτό δεν είναι αλήθεια. Η ζωή από μόνη της είναι μια γιορτή, οι άνθρωποι είναι που κάνουν τη γιορτή άλλοτε διασκεδαστική, άλλοτε βαρετή, και άλλοτε συμβαίνουν και ευτράπελα.

Ο κόσμος είναι σκληρός μαμά και μπαμπά, αυτό να μην μου το κρύψετε. Γιατί μια μέρα θα το δω, έτσι και αλλιώς, όσο πολύ κι αν θέλετε να με προστατέψετε. Εγώ όμως θα έχω κεντημένα πάνω μου τα άστρα από τα διδάγματά σας, τη μυρωδιά από το ζεστό φαγητό, τη γεύση από τα δάκρυά σας όταν με αγκαλιάσατε για πρώτη φορά στο μαιευτήριο, τον ήχο από τα «σ ’αγαπώ» σας, τα πολύτιμα μάτια σας όταν με κοιτάτε με περηφάνεια και στοργή.

Και με όλα αυτά τα δώρα, θα τη νικήσω τη ζωή μαμά, θα τη νικήσω τη ζωή μπαμπά.

Μπορεί να μην ακολουθήσω τα όνειρα που κάνετε εσείς για εμένα, θα ακολουθήσω όμως το δικό μου πεπρωμένο, και θα ζήσω μια ζωή με ευτυχισμένες στιγμές. Είμαι καλό μωρό, και θα γίνω ένας καλός άνθρωπος, όταν εσείς μου δίνετε απλόχερα τον ήλιο σας, δεν γίνεται παρά να σκορπάω το φως.

Σε ευχαριστώ μαμά, σε ευχαριστώ μπαμπά.

Σας αγαπώ, και όταν μεγαλώσω μπορεί να μην το λέω τόσο συχνά, αλλά να μην ξεχνάτε ότι η αγάπη μας είναι σαν τον Θεό, δεν τον βλέπεις, αλλά τον νιώθεις κοντά σου, και μέσα σου, και γύρω σου.

Διαβάστε περισσότερα άρθρα για την εγκυμοσύνη και τη μητρότητα στο αφιέρωμα που ετοιμάσαμε με αφορμή τα 10 χρόνια Mothersblog.gr