Διεθνής Ημέρα κατά της Επιθετικότητας εναντίον των Παιδιών: Μια μέρα που δεν θα έπρεπε να υπάρχει

Η 4η Ιουνίου καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα κατά της Επιθετικότητας εναντίον των Παιδιών το 1983, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Αφορμή υπήρξε η επιθετικότητα του ισραηλινού κράτους κατά μεγάλου αριθμού παιδιών παλαιστινιακής καταγωγής.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η κακοποίηση παιδιών αφορά κάθε περιστατικό βίας που εκδηλώνεται εναντίον ατόμων κάτω των 18 ετών. Ειδικότερα, περιλαμβάνει όλες τις μορφές σωματικής, συναισθηματικής και σεξουαλικής κακοποίησης, την παραμέληση ή αμελή διαπαιδαγώγηση, καθώς και την εμπορική ή άλλου είδους εκμετάλλευση του παιδιού.

Οι εν λόγω συμπεριφορές συμβαίνουν στο πλαίσιο μίας σχέσης ευθύνης, εμπιστοσύνης ή εξουσίας με το παιδί κι έχουν ως αποτέλεσμα σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία, την επιβίωση, την ανάπτυξη ή την αξιοπρέπεια του παιδιού.

Tο Παγκόσμιο Κίνημα για τα Παιδιά, με ηγεσία από τον Nelson Mandela και τη Graca Machel, είναι μια δύναμη που εμπνέει την αλλαγή που περιλαμβάνει απλούς ανθρώπους και οικογένειες σε όλο τον κόσμο. Η εκστρατεία ''Say Yes for Children'', την οποία υποστηρίζουν περισσότερα από 94 εκατομμύρια άνθρωποι, ζητά να ληφθούν 10 θετικές ενέργειες για τη βελτίωση της ζωής των παιδιών.
Αν υποψιάζεσαι ότι κάποιο παιδί είναι θύμα, δράσε άμεσα!

Πού θα απευθυνθείς

Μπορείς να πραγματοποιήσεις προφορικά αναφορά σε γραμμές όπως για παράδειγμα η γραμμή βοηθείας 11525 της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί», με την οποία συνεργάζεται το ΕΛΙΖΑ. Ή στην Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά 1056 του «Χαμόγελου του Παιδιού». Τέλος, μπορείς να έρθεις σε επικοινωνία με το Συνήγορο του Παιδιού, καθώς και με τις κατά τόπους εισαγγελικές αρχές.

Το φαινόμενο της κακοποίησης και της παραμέλησης του παιδιού είναι άμεσα συνδεδεμένο με πολιτισμικούς και κοινωνικούς παράγοντες. Εξαρτάται και από τα πρότυπα τα οποία κάθε κοινωνία επιβάλλει στους γονείς σχετικά με τους τρόπους ανατροφής, πειθαρχίας και συμπεριφοράς των παιδιών.

Σε μια έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης αναφέρονται τα εξής: «Η ενεργητική μορφή της κακομεταχείρισης περιλαμβάνει κυρίως σωματικές κακώσεις που προκαλούνται από ενήλικες σε παιδιά. Αυτή η μορφή της κακοποίησης συνήθως συνδέεται με λεκτική κακομεταχείριση. Η παθητική μορφή της κακομεταχείρισης περιλαμβάνει κυρίως την παραμέληση και αποστέρηση του παιδιού με αποτέλεσμα να προκαλείται καθυστέρηση στη σωματική, νοητική, συναισθηματική και κοινωνική του ανάπτυξη».