Η βακτηριακή ρινοκολπίτιδα είναι συχνή λοίμωξη της παιδικής ηλικίας που συνήθως ακολουθεί ως επιπλοκή ιογενών λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού. Το 5-10% των ιογενών λοιμώξεων του αναπνευστικού εξελίσσονται σε ρινοκολπίτιδα.
Συμπτώματα
Η διάγνωση της βακτηριακής ρινοκολπίτιδας σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία Λοιμώξεων στηρίζεται σε κλινικά κριτήρια:
- Συμπτώματα που επιμένουν 10-14 μέρες: Ρινική συμφόρηση, ρινόρροια ή βήχας χωρίς βελτίωσ
- Σοβαρά συμπτώματα: Βλεννοπυώδης ρινική έκκριση και πυρετός 38,5οC για 3-4 μέρες.
- Συμπτώματα που επιδεινώνονται: Υποτροπή συμπτωμάτων μετά από αρχική υποχώρηση, επανεμφάνιση πυρετού, αύξηση της ρινόρροιας και του βήχα.
Αίτια
Τα παθογόνα βακτήρια που προκαλούν ρινοκολπίτιδα είναι: Πνευμονιόκοκκος, αιμόφιλος της ινφλουέντζας μη τυποποιήσιμος (χωρίς κάψα), μοραξέλλα η καταρροϊκή, στρεπτόκοκκος ομάδας Α και σταφυλόκοκκος.
Επιπλέον, μπορεί να εμπλέκονται και αναερόβια μικρόβια (3-5%). Σε χρόνια υποτροπιάζουσα ιγμορίτιδα συχνά απομονώνεται ψευδομονάδα, και σπανιότερα σε ανοσοκατασταλμένα άτομα ή ουδετεροπενικούς, Gram αρνητικά βακτήρια ή μύκητες.
Απλές ακτινογραφίες παραρρινίων δεν συνεισφέρουν στη διάγνωση, καθώς δεν μπορούν να διακρίνουν μεταξύ ιογενούς ή βακτηριακής ρινοκολπίτιδας και δεν συνιστώνται σε καμία ηλικία.
Σε επιπλοκές ρινοκολπίτιδας όπως κυτταρίτιδα οφθαλμικού κόγχου ή επιπλοκές από το ΚΝΣ ή όταν ο ασθενής θα υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση, συνιστάται CT παραρρινίων κόλπων.
Θεραπεία
Σε παιδιά που είναι σε καλή κατάσταση, χωρίς σοβαρά συμπτώματα και το περιβάλλον είναι συνεργάσιμο μπορεί να γίνει παρακολούθηση για 72 ώρες
χωρίς αντιμικροβιακή αγωγή.
Σε παιδιά με σοβαρά συμπτώματα ή που δεν παρουσίασαν βελτίωση ή επιδεινώθηκαν μετά 72 ώρες, συστήνεται χορήγηση αντιβιοτικών.Φάρμακα πρώτης εκλογής είναι αμοξικιλλίνη σε υψηλή δόση (90 mg/kg/24ωρο) ή ο συνδυασμός αμοξικιλλίνης/κλαβουλανικού ή αμπικιλλίνης/σουλμπακτάμης που δρουν και στα αναερόβια μικρόβια.
Η συνιστώμενη διάρκεια θεραπείας κυμαίνεται από 10-14 μέρες. Η θεραπεία διαρκεί 4-6 εβδομάδες όταν υπάρχουν σοβαρές επιπλοκές.
Το όφελος από τη χορήγηση τοπικά ή συστηματικά αντιισταμινικών, αποσυμφορητικών, αποχρεμπτικών δεν έχει τεκμηριωθεί από κλινικές μελέτες,
γι’ αυτό και δεν συνιστάται η χρήση τους.
