Πολύ συχνά τα παιδιά παραπονούνται ότι πονάει η κοιλιά τους. Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα μπορούν οι γονείς να αποκρυπτογραφήσουν τα αίτια ενός πονόκοιλου.
Η Karina Savage, διαιτολόγος για την υγεία του εντέρου, αναφέρει ότι συχνά το παράπονο για πόνο στην κοιλιά είναι ένας τρόπος επικοινωνίας του μικρού παιδιού για να δείξει ότι αισθάνεται αδιαθεσία.
Συμπτώματα προβλημάτων του εντέρου
Συχνά εντερικά προβλήματα ευθύνονται για διάφορους πόνους στην κοιλιά. «Τα μωρά με κολικό και παλινδρόμηση ή αλλεργία σε πρωτεΐνες αγελαδινού γάλακτος χρειάζονται διαφορετική προσέγγιση σε σχέση με ένα μικρό παιδί με διάρροια και κοιλιακό άλγος», λέει η Karina Savage .
Τα κοινά συμπτώματα των προβλημάτων του εντέρου περιλαμβάνουν:
- Αέρια
- Φούσκωμα
- Δυσκοιλιότητα
- Διάρροια
- Κοιλιακό άλγος
- Ναυτία
Υγεία του εντέρου τις πρώτες 1.000 ημέρες
Οι πρώτες 1.000 ημέρες της ζωής του παιδιού (αυτή είναι η περίοδος που διαρκεί από τη σύλληψη έως τα δεύτερα γενέθλιά του) θα επηρεάσουν τον τρόπο ανάπτυξης του εντέρου και του ανοσοποιητικού τους συστήματος. Η διασφάλιση καλής υγείας του εντέρου γίνεται όταν υπάρχει ισχυρός αποικισμός του εντέρου κατά τη διάρκεια αυτών των πρώτων χίλιων ημερών της ζωής του.
Τι πρέπει να προσέξετε
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στο αν ο πόνος είναι οξύς και διαρκής, αν έρχεται και φεύγει .Στις περισσότερες των περιπτώσεων ο πόνος δεν διαρκεί πολύ. Οποιοσδήποτε κοιλιακός πόνος που διαρκεί περισσότερο από 24 ώρες πρέπει να αξιολογείται από γιατρό.
Θέση του πόνου
Οι περισσότεροι απλοί πόνοι εντοπίζονται στο κέντρο της κοιλιάς. Ο πόνος που αισθάνεται το παιδί σε άλλες περιοχές είναι πιο ανησυχητικός. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τον πόνο που βρίσκεται κάτω στη δεξιά πλευρά της κοιλιάς. Ο πόνος σε αυτήν την περιοχή μπορεί να είναι σκωληκοειδίτιδα ( έως ότου αποδειχθεί το αντίθετο.)
Πυρετός
Η παρουσία πυρετού δεν δείχνει πάντα σοβαρό πρόβλημα.
Αν το παιδί έχει γαστρεντερίτιδα, είναι πιθανό να διαμαρτυρηθεί για πόνο στην κοιλιά όπως και αν υποφέρει από δυσκοιλιότητα.
Διάγνωση και αντιμετώπιση
Για να γίνει διάγνωση και να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία πρέπει να γίνει κλινική εξέταση σε συνδυασμό με εργαστηριακές εξετάσεις.
