Πότε το παιδί που ψευδίζει χρειάζεται λογοθεραπεία;
Το ψεύδισμα διαφέρει από το τραύλισμα και αναφέρεται στη δυσκολία προφοράς ενός φθόγγου ή μιας λέξης.
Συχνά τα παιδιά μπορεί να μη μπορούν να μιλήσουν καθαρά διότι έχουν οργανικά προβλήματα: π.χ. κρεατάκια στη μύτη, κακή θέση των δοντιών, ενώ άλλες δυσκολίες είναι εξαιτίας της μειωμένης ακουστικής ικανότητας.
Ένας άλλος λόγος είναι ότι απλά το παιδί δεν έχει μάθει καλά όλους τους ήχους που απαιτούνται, αντικαθιστώντας τους με κάποιον παρόμοιο ήχο που μπορεί να παράγει. Αυτό ίσως εξελιχθεί σε συνήθεια. Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας και το πρόβλημα σταματά χωρίς καμία θεραπεία.
Υπάρχει και άλλος τύπος ψευδίσματος, ο πλάγιος σιγματισμός, που προκύπτει όταν η γλώσσα τοποθετείται στο πλάι, οπότε ο αέρας φεύγει από την άλλη πλευρά, με αποτέλεσμα το σίγμα να ακούγεται κάτι ανάμεσα σε «σ» και «θ». Διορθώνεται με την παρέμβαση του ειδικού, ο οποίος με ασκήσεις και παιχνίδια μαθαίνει στο παιδάκι να τοποθετεί σωστά τη γλώσσα όταν μιλά.
Συνήθως έως τα 6 έτη, τα περισσότερα παιδάκια καταφέρνουν να προφέρουν το «σ» και το «θ» καθαρά.
Ωστόσο, το ψεύδισμα μπορεί να υποδηλώνει κάποιο σοβαρότερο πρόβλημα. Παρότι οι πιθανότητες αυτές κανονικά θα έχουν αποκλειστεί στα τακτικά αναπτυξιακά τσεκάπ του παιδιού, αν ανησυχείτε για το επίμονο ψεύδισμα του συμβουλευτείτε το γιατρό σας για να το παραπέμψει σε λογοθεραπευτή αν είναι αναγκαίο.
