Η δυσφαγία είναι διαταραχή της διαδικασίας κατάποσης ή της σίτισης όπου το παιδί ή ο ενήλικας δεν μπορεί να καταπιεί την υγρή ή την στερεά τροφή.
Τα συμπτώματα της δυσφαγίας στα παιδιά παρουσιάζουν μία ευρεία ποικιλία και ενδεχομένως να μην είναι τα ίδια σε όλα τα παιδιά.Παρατηρείται κυρίως δυσκολία στο μητρικό θηλασμό αλλά και στο μπιμπερό, έξοδο του υγρού ή της τροφής από το στόμα ή τη μύτη, ευερεθιστότητα ή υπνηλία κατά τη διάρκεια της σίτισης. Επίσης, πολύ συχνά τα παιδιά πνίγονται κατά τη διάρκεια των γευμάτων και δυσκολεύονται να συντονίσουν την αναπνοή με την κατάποση.
Συμπτώματα
- Κόπωση κατά τη διάρκεια μάσησης στερεάς τροφής
- Αυξημένος χρόνος για την ολοκλήρωση του γεύματος
- Παλινδρόμηση της τροφής στο στόμα ή από τη μύτη
- Σημαντική απώλεια σωματικού βάρους
- Απώλεια της ευχαρίστησης του γεύματος
- Σιελόρροια
- Φόβος λήψης τροφής
- Ξηροστομία
- Δυσκολία λήψης της τροφής από το κουτάλι
- Ελαττωμένη ικανότητα δαγκώματος
- Ανεπαρκής ή απούσα ικανότητα μάσησης
- Έλλειψη έναρξης κατάποσης
- Βήχας κατά τη διάρκεια ή μετά την κατάποση
- Καθαρισμός του λαιμού κατά την διάρκεια ή μετά την κατάποση
- Πνίξιμο κατά την διάρκεια ή μετά την κατάποση
- Στραβοκατάπημα πριν ή κατά τη διάρκεια ή το τέλος της κατάποσης
- Αίσθημα καθήλωσης της τροφής στον λαιμό
- Πόνος κατά την κατάποση
- Αυξημένες εκκρίσεις κατά την διάρκεια ή μετά το γεύμα
- Καούρα
- Δυσπεψία
- Ναυτία / εμετός
- Υπερβολικό ρέψιμο
Η δυσφαγία συνήθως προέρχεται από λειτουργικά αίτια ή ανατομικές ανωμαλίες που επηρεάζουν τον οισοφάγο.
Αντιμετώπιση -Θεραπεία
Η θεραπεία για τη δυσφαγία είναι συχνά προσαρμοσμένη με το συγκεκριμένο είδος βλάβης ή διαταραχής και απαιτούνται συγκεκριμένες εξετάσεις για τη σωστή αντιμετώπισή της.ε την κατάποση.
Σύμφωνα με τον Σύλλογο Επιστημόνων Λογοπαθολόγων - Λογοθεραπευτών Ελλάδος (Σ.Ε.Λ.Λ.Ε.) η αποκατάσταση της δυσφαγίας και ο χρόνος που απαιτείται ποικίλλει ανάλογα με τα αίτια, τη βαρύτητα και την έκταση των διαταραχών κατάποσης.
Ο λογοθεραπευτής σε συνεργασία με τους άλλους ειδικούς της διεπιστημονικής ομάδας θα παρέμβει ανάλογα με τη συμπτωματολογία είτε με:
- Ειδική θεραπεία κατάποσης (όπως ασκήσεις βελτίωσης των κινήσεων των μυών).
- Τροποποίηση στάσης σώματος του ασθενούς κατά τη σίτιση.
- Τροποποίηση της κατάποσης.
- Τροποποίηση της τροφής.
