Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου της Παιδικής Ηλικίας: Κινδυνεύει το παιδί μας από καρκίνο;
Παγκόσμια ημέρα κατά του παιδικού καρκίνου: Ο καρκίνος της παιδικής ηλικίας μπορεί να νικηθεί.
Γνωρίζετε ότι στην Ελλάδα νοσούν κάθε χρόνο 320 περίπου «νέα» παιδιά;
Ο καρκίνος της παιδικής ηλικίας είναι μια σπάνια, απειλητική για τη ζωή ασθένεια. Στη χώρα μας, όπως και σε όλο τον προηγμένο κόσμο, ο καρκίνος της παιδικής ηλικίας είναι η 1η αιτία θανάτου στα παιδιά, μετά τα ατυχήματα.
- Στον καρκίνο της παιδικής ηλικίας δεν υπάρχει πρόληψη!
- Ωστόσο, η έγκαιρη διάγνωση και η ενδεδειγμένη ιατρική φροντίδα, οδηγούν σε ίαση τα περισσότερα παιδιά.
Ο καρκίνος της παιδικής ηλικίας σε αριθμούς
- 15.000 παιδιά και 20.000 έφηβοι 15-24 χρονών νοσούν κάθε χρόνο στην Ευρώπη.
- 20 παιδιά και έφηβοι πεθαίνουν από καρκίνο κάθε μέρα στην Ευρώπη.
- Στην Ευρώπη υπάρχουν 300.000-500.000 άτομα που έχουν επιβιώσει από τον καρκίνο της παιδικής ηλικίας.
- Τα 2/3 όσων έχουν ιαθεί αντιμετωπίζουν μακροπρόθεσμες παρενέργειες από τις βαριές θεραπείες που επηρεάζουν την καθημερινότητά τους.
- 1 παιδί κάθε 600 γεννήσεις θα αναπτύξει καρκίνο πριν τα 20 του χρόνια.
- Στις ανεπτυγμένες χώρες, τo 80% των παιδιών που νοσούν από καρκίνο θεραπεύεται. Στις αναπτυσσόμενες χώρες, μόλις το 20% των παιδιών θεραπεύεται.
Πώς και γιατί ξεκινάει το πρώτο παθολογικό (καρκινικό) κύτταρο; Γιατί εμφανίζεται στο συγκεκριμένο παιδί;
Στις ερωτήσεις αυτές δεν υπάρχει σαφής απάντηση.
Σύμφωνα με την Δρ. Ελένη Βασιλάτου-Κοσμίδη, Παιδίατρο, Αιματολόγο - Ογκολόγο, ,Αυτό που είναι γνωστό είναι ότι στα περισσότερα παιδιά δεν είναι κληρονομική ασθένεια, δηλαδή δεν μεταφέρεται από τον γονιό (ή τους παππούδες) στο παιδί, ούτε μεταδοτική, δηλαδή δεν μεταδίδεται από κάποιον πάσχοντα στο παιδί. Ωστόσο, σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις (λιγότερες από 10%), έχει σαφώς αποδειχθεί η συμμετοχή κληρονομικότητας.
Η διάγνωση του καρκίνου σε ένα παιδί προκαλεί σοβαρή διατάραξη των ισορροπιών και των δεδομένων σε ολόκληρη την οικογένεια, η οποία καλείται σε ανασύνταξη δυνάμεων, υπέρβαση της απειλής για τη ζωή του παιδιού, τροποποίηση του γονικού ρόλου και κατανόηση του προβλήματος. Η ομάδα υγείας, από την άλλη πλευρά, καλείται να αντιμετωπίσει την οικογένεια ως σύνολο από την πρώτη ημέρα και ανεξάρτητα από την πρόγνωση του παιδιού, έχοντας υπόψη ότι, όταν νοσεί το παιδί, πάσχει ολόκληρη η οικογένεια.
Η ιδιαιτερότητα του καρκίνου στο παιδί και η διαφορά της νόσου από τον καρκίνο στους ενήλικες είναι, μεταξύ των άλλων, η εμφάνισή του σε εξελισσόμενο οργανισμό τόσο βιολογικά, όσο και ψυχοκοινωνικά, η ιδιαίτερη ιστολογική εικόνα (π.χ. ο τύπος της λευχαιμίας, το είδος του λεμφώματος και του συμπαγούς όγκου), η ιδιαίτερη εντόπιση (σπάνια εντόπιση σε περιοχές, όπως ο πνεύμονας, ο μαστός, ο προστάτης κ.λπ.) και η ιδιαίτερη (καλή) πρόγνωση της νόσου.
Τα ύποπτα συμπτώματα που οδηγούν σε πιθανή διάγνωση καρκίνου στο παιδί
- Πυρετός χωρίς σαφή εστία λοίμωξης
- Μάζα (όγκος) σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος, δηλαδή στο κεφάλι, τράχηλο (λαιμό), θώρακα, κοιλιά, πόδια κ.λπ. Ειδικές κλινικές και ακτινολογικές εξετάσεις θα οδηγήσουν στη διάγνωση.
- Συμπτώματα από το νευρικό σύστημα, όπως είναι πονοκέφαλος, έμετος ειδικά τις πρωϊνές ώρες, αλλαγή της συμπεριφοράς του παιδιού, σπασμοί, διαταραχές στην βάδιση και στην ισορροπία κ.λπ.
- Αιμορραγία στο δέρμα χωρίς να έχει προηγηθεί τραυματισμός· εκδηλώνεται με τη μορφή κόκκινων στιγμάτων - κηλίδων που ονομάζονται «πετέχειες» ή μελανιών που ονομάζονται «εκχυμώσεις». Σε ορισμένες περιπτώσεις, παρατηρείται αιμορραγία από τη μύτη, από τα ούλα, από τα ούρα, από το στομάχι κ.λπ.
- Συμπτώματα και ευρήματα από τα μάτια μπορεί να οδηγήσουν στην έγκαιρη διάγνωση κάποιας μορφής καρκίνου. Τέτοια συμπτώματα είναι διόγκωση ή πτώση των βλεφάρων, προβολή του βολβού του ματιού προς τα εμπρός, λευκοκίτρινο λαμπερό χρώμα στην κόρη, μελανιές στα βλέφαρα, ξαφνική αλλαγή στην οπτική οξύτητα κ.λπ.
- Πόνος σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος (κεφάλι, κοιλιά, άκρα), και ιδιαίτερα πόνος στα οστά των άκρων και της μέσης, πρέπει να διευρευνώνται.
- Διάφορα άλλα συμπτώματα, όπως είναι η ανορεξία, κακοδιαθεσία, ωχρότητα, κόπωση, απώλεια βάρους κ.λπ. – μόνα ή σε συνδυασμό με κάποιο από τα παραπάνω – επιβάλλουν τη διερεύνηση του παιδιού.