Despoina’s little stories: «Πέρασαν κιόλας 3 χρόνια Χριστινούλα μου!» (pics+vid)

Ούτε που το κατάλαβα πότε το μωρό μου, το μικροσκοπικό μου μωρό, έγινε 3. Θυμάμαι σαν χθες εκείνη την Κυριακή που ξεκινήσαμε για το μαιευτήριο με άγχος και στρες για τον δεύτερο τοκετό μου.

Τι θα γινόταν; Πώς θα ένιωθα; Θα πήγαιναν όλα καλά; Θα πονούσα; Θα ήταν υγιέστατο το μωρό; Τελικά σε ποιον να έμοιαζε άραγε; Δεν καταφέραμε ποτέ να δούμε το μουτράκι της στον υπέρηχο…

Όλες αυτές τις αγωνίες που έχει κάθε μέλλουσα μαμά, τις είχα κι εγώ παρότι ήταν η δεύτερη φορά. Κι όμως, εγώ αυτή τη δεύτερη φορά την βίωσα πιο έντονα.

Ήμουν πιο ώριμη και πιο συνειδητοποιημένη μαμά, ίσως γι΄ αυτό να ήμουν και πιο αγχωμένη. Δεν υπήρχε άγνοια κινδύνου όπως την πρώτη φορά.

Η Χριστινούλα μας ήρθε και συμπλήρωσε την ευτυχία μας. Η αγάπη πολλαπλασιάστηκε.

Σήμερα ήρθε επιτέλους αυτή η μέρα που περίμενε όσο τίποτα άλλο. Εσάς ξυπνούν κάθε μέρα τα παιδιά σας και σας ρωτούν «μαμά σήμερα είναι τα γενέθλιά μου;».

Γιατί στην δική μας περίπτωση αυτό συμβαίνει εδώ και πάρα πολύ καιρό.

Σήμερα λοιπόν, πήραμε την τούρτα μας και πήγαμε χαρωπές στο σχολείο μας για να σβήσει τα κεράκια της και να κεράσει τους συμμαθητές της και τις δασκάλες της.

Να και ένα μικρό βιντεάκι!

Μαμάδες να χαιρόμαστε τα παιδάκια μας! Να είναι όλα γερά και καλότυχα!

Σ’ αγαπώ Χριστινούλα μου!

Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ!

Μπορείτε να με βρείτε και στην άλλη μου αγάπη ή να με ακολουθήσετε στο Instagram, στο Facebook και στο Twitter.