Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σαν την τρίχρονη κόρη μου
Ανανεώθηκε:
Αν έχεις κι εσύ ένα τρίχρονο σπίτι σου, μην ψάχνεις αλλού το είδωλό σου
Η Σοφία είναι επίσημα πια τριών ετών, είναι ζωηρή, οι δασκάλες της την αποκαλούν σκανταλιάρα, είναι κατάξανθη και θα μπορούσε άνετα να είναι ο θηλυκός Ντένις ο τρομερός.
Μπορεί να σε φέρει στα όρια σου, μπορεί να κάνει κάθε είδους τρέλα μέσα σε δευτερόλεπτα και την ίδια στιγμή μπορεί να σου χαμογελάσει και να ξεχάσεις και τη ζημιά που έγινε και τι θα πρέπει να μαζέψεις μετά τον πανικό.
Αυτό που με σιγουριά μπορώ να πω, τα βράδια που τρυπώνει στο κρεβάτι μας, παρέα με τη βαβά της είναι πως το τρίχρονο αυτό τρελόπαιδο είναι ένας από τους ανθρώπους που πραγματικά θαυμάζω και θέλω αλήθεια να της μοιάσω και έχω τέσσερις σημαντικούς λόγους γι΄αυτό που σου γράφω:
Δεν την νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι γύρω της:
Μπορεί να χορέψει ξέφρενα ακούγοντας Baby shark ή Φουρέιρα (την Καραμέλα), μπορεί να τραγουδήσει με ενθουσιασμό που θα ζήλευαν και επαγγελματίες, μπορεί να ξεκινήσει ψιλή κουβέντα με τον παππού στο μάρκετ, μπορεί να σταματήσει μπροστά στον καθρέφτη και να πει απλά, είμαι πολύ όμορφη σήμερα. Κι αν αυτή την αυτοπεποίθηση κι αυτή την ελευθερία δεν την θαυμάζεις, είναι απορίας άξιο.
Βρίσκει την απόλαυση στα απλά πράγματα:
Εύκολα μπορεί να ενθουσιαστεί με ένα αυτοκόλλητο ή ένα γλειφιτζούρι, το πρόσωπό της λάμπει όταν σκάει σαπουνόφουσκες και η λέξη κρέπα της μαμάς μπορεί να την εκτοξεύσει στα ουράνια. Δεν θέλει πολλά για να είναι χαρούμενη και αυτό είναι κάτι που θαυμάζω πιο πολύ απ΄ όλα.
Η παρουσία της είναι έντονη και επιβλητική:
Σε μια απλή βόλτα από το σχολείο στο σπίτι, η Σοφία θα σκύψει, θα πιάσει και θα επεξεργαστεί κάθε φυλλαράκι, κλαράκι, σκουπιδάκι, τετραποδάκι που θα βρεθεί στο διάβα της. Θα καταλάβει πως έχω αλλάξει κραγιόν, θα ενθουσιαστεί με ένα καινούργιο μπλουζάκι, αρκουδάκι ή απλά με τα μακαρόνια –σκουλήκια που της ετοιμάζω τα οποία απολαμβάνει λες και τρώει το πιο γκουρμέ πιάτο στον πλανήτη.
Συγχωρεί εύκολα:
Κι όταν την φωνάζω, κι όταν μαλώνει με την αδερφή της, κι όταν κάποιος την σπρώξει στην παιδική χαρά, κι όταν κάτι της πάει στραβά, στραβώνει, τσαντίζεται κι όλο αυτό περνάει σε πέντε λεπτά. Kι είναι μέρες που απορώ, πόση ενέργεια θα μπορούσα να μην έχω ξοδέψει άσκοπα, θυμώνοντας για πράγματα ανούσια, που θα μπορούσα και θα έπρεπε να έχω ξεπεράσει σε πέντε λεπτά.
Περιμένω τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σου στο a.Patoulia@queen.dpg.gr και στο Instagram https://www.instagram.com/katiepatoulia/
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
