5 ψέματα που πίστεψα για την εγκυμοσύνη μετά από μια αποβολή

Δύο εβδομάδες πριν από τα 42α γενέθλιά μου, συνειδητοποίησα ότι είχα καθυστέρηση. Ενθουσιάστηκα καθώς προσπαθούσα να μείνω έγκυος για περίπου τρία χρόνια αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Αυτή τη φορά όμως, το τεστ ήταν θετικό.Ήμασταν ενθουσιασμένοι με τον σύντροφό μου και προσεκτικοί. Όπως αποδείχθηκε, είχαμε δίκιο γιατί την 13η εβδομάδα έχασα το μωρό.

Ένα χρόνο αργότερα, έμεινα ξανά έγκυος. Ήταν λίγο πριν τα 43α γενέθλιά μου και ένιωθα πώς πήρα το καλύτερο δώρο. Δεν ήμουν σίγουρη τι έπρεπε να περιμένω από τον εαυτό μου, τους άλλους ή το σύμπαν.

Τα σίγουρο είναι ότι συνειδητοποίησα ορισμένα ψέματα που πίστευα για την εγκυμοσύνη μετά την αποβολή.

Ότι θα αντικαταστήσει τον πόνο

Είχα διαβάσει τόσα πολλά άρθρα που έλεγαν ότι η εγκυμοσύνη μετά την απώλεια θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανακούφιση του πόνου, όμως για μένα ήταν μια συνεχής υπενθύμιση του γιου που έχασα. Φυσικά, τώρα έχει προστεθεί μια πληθώρα άλλων συναισθημάτων - ενθουσιασμός, χαρά, μια δόση υγιούς ανησυχίας - αλλά δεν μπορώ να μην σκεφτώ τα ορόσημα που είχα ήδη θέσει στο μυαλό μου για το τι θα έκανε τώρα τα μωρό αν ήταν εδώ.

Ότι θα ήθελα να μείνω ξανά έγκυος αμέσως

Αυτό που ήθελα ήταν να έχω πίσω την εγκυμοσύνη μου. Ήθελα να γυρίσω τον χρόνο και να δω αν δεν μπορούσα να αλλάξω το αποτέλεσμα. Υπήρχαν μέρες που δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έμενα έγκυος ξανά. Η θλίψη είναι συνεχής και κάθε φορά που έβλεπα μωρό, ξέσπαγα σε κλάματα.

Ότι θα μπορούσα να μείνω ξανά έγκυος αμέσως

Υπέθεσα, ότι θα μπορούσα να μείνω έγκυος αμέσως όταν θα ήμουν έτοιμη. Αλλωστε οι γιατροί μας έλεγαν πώς δεν χρειαζόταν να κάνουμε κάτι, όλα ήταν σε κατάσταση …λειτουργίας. Το σώμα μου όμως χρειαζόταν χρόνο, νομίζω, για να επεξεργαστεί αυτό που συνέβη και να είναι έτοιμο για ό,τι θα ακολουθούσε.

Ότι δεν θα έμενα ποτέ ξανά έγκυος

Εντάξει, υπάρχουν επίσης πολλά άρθρα σχετικά με τη γονιμότητα άνω των 40 ετών . Και παρόλο που ήμουν σίγουρη ότι θα ήμουν εντάξει, υπήρχε μια συνεχής γκρίνια ότι αυτή θα μπορούσε να ήταν η τελευταία μου ευκαιρία- πράγμα που σήμαινε ότι θρηνούσα τόσο την απώλεια όσο και τις δυνατότητές μου. Έμεινα έγκυος ένα χρόνο αργότερα χωρίς ιατρική παρέμβαση . Αν υπάρχει κάτι που θα ήθελα να πω στον εαυτό μου, τότε αυτό είναι: «Εστίασε στη θεραπεία, θα έχεις χρόνο για να ανησυχήσεις αργότερα». Ωστόσο, οι μήνες που πέρασαν ήταν απογοητευτικοί και τρομακτικοί. Ήμουν εκνευρισμένη και θυμωμένη και δεν έκανα πολλή υπομονή με τον εαυτό μου.

Ότι θα ήμουν εντάξει μιλώντας για αυτό που συνέβη τώρα που είμαι ξανά έγκυος

Μερικές μέρες μιλάω άνετα για το παιδί που έχασα, τα τριαντάφυλλα που του φύτεψα, το όνομά του. Άλλες μέρες μουρμουρίζω όταν κάποιος με ρωτάει πόσες εγκυμοσύνες είχα. Ή γιατί απέβαλα - που είναι, φυσικά, μια συνηθισμένη ερώτηση όταν είσαι ξανά έγκυος. Έχω μάθει να διαχειρίζομαι πλέον τα συναισθήματά μου, ανεξάρτητα από το πώς νιώθω εκείνη τη μέρα.

Τα συναισθήματα που συνοδεύουν την εγκυμοσύνη μετά την απώλεια είναι περίπλοκα. Έχεις ελπίδες και προσδοκίες αλλά και φόβο για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Μαθαίνεις όμως να αναγνωρίζεις τη σημασία της υπομονής, της υποστήριξης και της κατανόησης- τόσο από τον εαυτό σου όσο και από τους αγαπημένους σου.