Τα 5 στάδια της θλίψης μετά από μια αποβολή

Οι συναισθηματικές πτυχές μιας αποβολής είναι βαθιές, πολύπλευρες και συχνά απαιτείται χρόνος μέχρι η γυναίκα να ισορροπήσει μέσα της.

Επίσης, συχνά βιώνει τη θλίψη με διαφορετικές ταχύτητες και μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματά της με διαφορετικούς τρόπους.

Πώς βιώνει η γυναίκα τη θλίψη που κρύβει η υπογονιμότητα

Ως αποτέλεσμα, πολλές γυναίκες συχνά αναφέρουν ότι αισθάνονται απομονωμένες και μόνες μετά από μια αποβολή.

Είναι λοιπόν σημαντικό να κατανοήσετε τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που μπορεί να ακολουθήσουν μετά από μια αποβολή, προκειμένου να ξεκινήσει η επούλωση.

Σοκ και άρνηση

Το να σας λένε ότι δεν υπάρχει καρδιακός παλμός στο υπερηχογράφημα ή ότι η αποβολή είναι αναπόφευκτη μπορεί να μοιάζει σαν γροθιά στο στομάχι. Πως είναι δυνατόν; Μόλις πριν από λίγο η εγκυμοσύνη ήταν πραγματική και τώρα ο κόσμος σας καταρρέει. Πολλές γυναίκες νιώθουν παροδική ναυτία μέχρι να πέσουν τα επίπεδα των ορμονών, καθιστώντας δύσκολο να πιστέψουν ότι η εγκυμοσύνη έχει τελειώσει. Μάλιστα μπορεί να αποδίδουν εσφαλμένα αέρια ή κράμπες σε κλωτσιές φάντασμα, που επίσης ενισχύουν αυτή την αίσθηση άρνησης.

Θυμός

Ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που βιώνουν πολλές γυναίκες που απέβαλλαν. Άλλες θυμώνουν με τον εαυτό του, εύχονται να είχαν κάνει τα πράγματα διαφορετικά, παρόλο που ο περίγυρος τις διαβεβαιώνει πώς η αποβολή δεν είναι δικό τους λάθος. Μπορεί να είναι επίσης θυμωμένες με τους συντρόφους τους επειδή δεν έχουν τον ίδιο βαθμό αντίδρασης ή ανταπόκρισης με αυτές ή με τις φίλες τους που έχουν ήδη αποκτήσει μωρό.

Διαπραγμάτευση

Μια φυσιολογική αντίδραση στο αίσθημα της απελπισίας και της αδυναμίας είναι η ανάγκη για ανάκτηση του ελέγχου. Πρόκειται για μια προσπάθεια «διπλωματικής αντιμετώπισης» της αποβολής. Εξ ου και αρκετές γυναίκες προσπαθούν να συλλάβουν μερικούς μήνες μετά το δυσάρεστο γεγονός.

Κατάθλιψη

Αυτή η περίοδος χαρακτηρίζεται από επίγνωση του μεγέθους της απώλειας και πως τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει το παρελθόν ή να διασφαλίσει εγγενώς το μέλλον. Οι γυναίκες συχνά απομονώνονται, ακόμη και από αυτούς που θέλουν να βοηθήσουν και νιώθουν σαν να είναι οι μόνες που έχουν βιώσει ποτέ τέτοια θλίψη. Συχνά έχουν χαμηλή ενέργεια και λίγα κίνητρα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Εάν αυτό το στάδιο είναι αρκετά σοβαρό ώστε να επηρεάσει αρνητικά την καθημερινή ζωή για περισσότερες από αρκετές ημέρες ή εάν υπάρχει οποιαδήποτε σκέψη αυτοτραυματισμού, απευθυνθείτε για βοήθεια σε ψυχολόγο.

Αποδοχή

Το μέγεθος της θλίψης αρχίζει να μειώνεται με την πάροδο του χρόνου. Θα περάσουν μέρες χωρίς να σκέφτεστε την αποβολή η οποία μπορεί να προκαλέσει ενοχές. Τελικά, αυτή η απώλεια θα είναι μέρος της ζωής σας χωρίς ωστόσο να την ορίζει ή να είναι το επίκεντρο των σκέψεών σας, μέρα με τη μέρα. Η ανάμνηση θα παραμείνει αλλά ο οξύς πόνος σβήνει με τον καιρό.

Με πληροφορίες από mother.ly