10 εύλογες σκέψεις κάθε μάνας τώρα που ανοίγουν τα σχολεία
Επιστρέφουμε στις αίθουσες, ναι ναι, κι εμείς μαζί με τα παιδιά.
*Το κείμενο που ακολουθεί είναι βγαλμένο από τη ζωή αλλά γραμμένο με χιούμορ της μαμάς εκείνης που όπως κι εσύ περιμένει με αγωνία το κουδούνι του σχολείου στις 10 Μαΐου για να φωνάξει «Freedom» με τρόπο που θα ζήλευε και ο Mel Gibson τη στιγμή που ενσάρκωνε τον William Wallace.
Ανοίγουν τα σχολεία, εμπρός βήμα ταχύ! Ποιες σκέψεις κάνουμε όλες οι μαμάδες μαζί:
1. Έχεις άγχος; Κι εγώ! Περισσότερο και από το πρώτο κουδούνι του Σεπτέμβρη. Άγχος να είμαστε καλά. Άγχος να παραμείνουμε υγιείς. Άγχος μήπως κάτι συμβεί τελευταία στιγμή και συνεχίσουμε να κάνουμε τάχα μάθημα στις οθόνες μέχρι να μας λούσει το αλάτι της θάλασσας
2. Ανοίγουν τα σχολεία για να κλείσουν σε 1,5 μήνα. Κι ύστερα αγωνία για το αν θα ανοίξουν οι κατασκηνώσεις και το camp. Αγωνία για το πού θα μείνουν τα παιδιά και τι θα κάνουν ακόμα τρεις μήνες.
3. Ανοίγουν τα σχολεία αλλά οι βρεφονηπιακοί σταθμοί παραμένουν κλειστοί. Πώς θα τα βγάλουν αυτές οι μαμάδες πέρα με τα μωρά και τα νήπια στο σπίτι; Όλοι είναι έξω, μαζί, μπουλούκια αλλά τα μωρά πρέπει να μείνουν στο σπίτι.
4. Ανοίγουν τα σχολεία και είναι η πρώτη φορά που χαίρεσαι που θα φτιάξεις 4 και 5 ταπεράκια.
5. Ανοίγουν τα σχολεία και τα παιδιά είναι πρώτη φορά που θέλουν με τόση λύσσα να πάνε στην τάξη τους, να κοιτάξουν στα μάτια τη δασκάλα και τους συμμαθητές.
6. Ανοίγουν τα σχολεία και έχεις αγωνία για το πώς θα κάνεις το self test στο τετράχρονο, πώς δεν θα το πονέσεις, πώς θα το πείσεις πως θα κάνει μεν τεστ αλλά μετά θα φοράει μάσκα. Μα αυτοί στην τηλεόραση σου λέει, γιατί δεν φοράνε μάσκα μετά το τεστ, σε ρωτάει το 6χρονο και θες να του πεις πες τα καρδούλα μου.
7. Ανοίγουν τα σχολεία και ψάχνεις εκτυπωτή για την περιβόητη κάρτα υγείας μαθητή.
8. Ανοίγουν τα σχολεία και οργανώνουμε καφέ όλες οι μάνες παρέα. Και αποστάσεις θα τηρήσουμε και μάσκες θα φορέσουμε, θα το κάψουμε κυρ Στέφανε
9. Ανοίγουν τα σχολεία και μέσα σου ξέρεις πως αυτό που ζήσαμε δεν ήταν σχολική χρονιά, ήταν παρωδία, όλα επανάληψη θα έπρεπε να γίνουν αλλά… μας έφαγαν τα αλλά.
10. Ανοίγουν τα σχολεία και φοβάσαι, φοβάσαι για εσένα, για εκείνα, για όσα έμαθαν να θεωρούν νορμάλ κι ας μην είναι, για τις οθόνες που αντικατέστησαν τις αγκαλιές, για τα τάμπλετ που αντικατέστησαν τους φίλους.