Δε θα κουραστώ να μιλώ για τα παιδιά-Κουβαλούν τη σοφία και την ελπίδα του κόσμου όλου

Ο τρόπος που κινούνται τα παιδιά γύρω μας είναι αμήχανα ξεκαρδιστικός.

Η Κατερίνα για παράδειγμα περπατάει καμία φορά σα μικρός σούμο που κάνει προθέρμανση ενώ ο Στράτος τρέχει στις μύτες των ποδιών του σα μικρή μεθυσμένη μπαλαρίνα.

Κάθομαι κι εγώ ανακούρκουδα στο πάτωμα απλώνω τα χέρια στη μεριά τους και ανοιγοκλείνω τις παλάμες ρυθμικά.
Κινούνται όλοι οι μύες του προσώπου τους σχηματίζοντας το πιο λαμπερό φαφούτικο γέλιο στο ολοστρόγγυλο πρόσωπό τους και να αρχίζουν τα μικρά, αδέξια βήματα τρέχοντας σχεδόν προς το μέρος μου.

Κι αυτό, το ίδιο λαμπερό, πανέμορφο χαμόγελο, το φορούν πατ πατ στη μούρη μου να 'ναι ασορτί με ένα φιλί.
Εξίσου αδέξιο, ολίγον τι σαλιάρικο μα γεμάτο γλύκα!

Δε θα κουραστώ να μιλώ για τα παιδιά.

Κουβαλούν τη σοφία, την αγνότητα, τη λαχτάρα, την ελπίδα όλου του κόσμου.

Κι εγώ, κάτω απ' την ενήλικη φορεσιά μου φορώ εκείνες τις αστείες στιγμές μου, που μου διηγείται η μαμά κι η γιαγιά καμιά φορά τρώγοντας χωνάκι παγωτό και μουτζουρώνω τις σκέψεις μου με κρέμα βανίλια σοκολάτα.

Ελισάβετ Παντζαρίδου
Instagram account @elisabeth_boo
Little Black Books