Οι δυνάμεις σου σε εγκαταλείπουν; Οι δικές μου, ναι...

H Mari Ebert είναι δασκάλα, συγγραφέας, σύζυγος και μαμά. Έτσι, «συστήνεται» στους followers της στο Instagram όπου διατηρεί τον λογαριασμό the_hotmess_supermom.

Κι όπως μπορείτε να φανταστείτε πολλές από τις αναρτήσεις της αφορούν τη μητρότητα αλλά και το ρόλο της γυναίκας σε μια κοινωνία που τη θέλει να είναι ανθεκτική,αποτελεσματική, καλή μητέρα, σύζυγος, φίλη, εργαζόμενη.

Πόσο εφικτό είναι αυτό;

Σε ένα από τα ποστ της έγραψε χαρακτηριστικά:

«Γεια, μαμά.

Είσαι τόσο κουρασμένη που μπορείς να νιώσεις την εξάντληση να κατακάθεται βαθιά μέσα στα κόκαλά σου;

Το ίδιο κι εγώ.

Έπιασες τον εαυτό σου να κλείνει τα μάτια περισσότερες από μία φορές σήμερα, ευχόμενη σιωπηλά να ήσουν κάπου αλλού μακριά;

Εγώ το έκανα.

Οι δυνάμεις σου σε εγκαταλείπουν;

Οι δικές μου, ναι.

Έχασες την ψυχραιμία σου, ξεσπώντας παρορμητικά και φωνάζοντας μέχρι να νιώθεις τον λαιμό σου να καίει;

Αυτή η μαμά το έκανε.

Έχεις σωρούς από ρούχα, πιάτα και παιχνίδια διάσπαρτα σε όλο το σπίτι σου;

Εγώ σίγουρα, ναι.

Αφιέρωσες λίγο χρόνο για τον εαυτό σου σήμερα για να κάνεις κάτι εγωιστικό;

Μην ανησυχείς, ούτε κι εγώ.

Είσαι τόσο τσαντισμένη με την κατάσταση του κόσμου και το ότι κανείς δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για κανέναν εκτός από τον εαυτό του;

Ναι, το ίδιο κι εγώ.

Μήπως νιώθεις το ποτήρι να ξεχειλίζει με όλα τα «εάν» και τα «πώς»;

Κι εγώ, μαζί σου.

Κουρασμένη και εξαντλημένη.

Θυμωμένη και εξαθλιωμένη.

Και ξέρεις κάτι;

Δεν πειράζει.

Μας επιτρέπεται να νιώθουμε έτσι μερικές φορές.

Δεν μας κάνει αδύναμες ή αχάριστες ή συντετριμμένες.

Μας κάνει ανθρώπους.

Άφησε αυτή την αναπνοή που κρατάς από τότε που ξύπνησες.

Στέγνωσε τα δάκρυά σου.

Χαλάρωσε το πιγούνι σου από το σφίξιμο.

Φίλησε το μωρό σου για καληνύχτα.

Άφησε τα πράγματα που δεν μπορείς να ελέγξεις.

Γιατί αύριο είναι μια νέα μέρα.

Αύριο μπορείς να κάνεις τα πράγματα από την αρχή.

Γεια σου μαμά…

Κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς.

Είσαι αγαπητή.

Είστε ανθεκτική.

Είσαι δυνατή.

Και μπορεί όλα τα παραπάνω να με ανάγκασαν να το ξεχάσω σήμερα, όμως ξέρω ότι είμαι κι εγώ».