Μαμά αναρωτιέται: «Μήπως πρέπει να μειώσουμε τις προσδοκίες μας ως γονείς;»

Μισώ να το παραδεχτώ αλλά ο σύζυγός μου, μου έδωσε πρόσφατα μερικές από τις καλύτερες συμβουλές για γονείς που έχω λάβει ποτέ.

Μετά από μία βόλτα στο εμπορικό κέντρο με την κόρη μου 2 1/2 ετών Lucia που δεν πήγε όπως είχα σχεδιάσει, μου είπε το εξής: « Μην περιμένεις τα πράγματα να πάνε όπως τα θέλεις».

Κι είχε απόλυτο δίκιο.

Είναι εύκολο να τα έχεις προγραμματισμένα όλα στο μυαλό σου. Αλλά η ανατροφή των παιδιών δεν υπόκειται πάντα σε κανόνες. Οι ώρες που αφιερώνετε προετοιμάζοντας φαγητά για το μικρό σας τα οποία καταλήγουν στο πάτωμα, τα πλυμένα ή καινούρια ρούχα που σύντομα καλύπτονται με μπογιά και το ίδιο χρώμα έχει καλύψει μέρος του τοίχου, είναι ρεαλιστικές στιγμές μιας πραγματικότητας που σίγουρα δεν είχατε σχεδιάσει.

Προσδοκία είναι η πεποίθηση ότι κάτι πρόκειται να συμβεί

Στη ζωή, τα πράγματα δεν πάνε όπως τα σχεδιάζεις, οπότε γιατί να περιμένουμε κάτι διαφορετικό όταν γινόμαστε γονείς;

«Αποδεικνύεται ότι μπορείτε να επωφεληθείτε από τη μείωση των προσδοκιών σας», αναφέρει η ψυχολόγος Greta Doctoroff, PhDPhD, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Yeshiva Graduate School of Psychology και προσθέτει: «Η ψυχική υγεία των γονέων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ψυχική υγεία του παιδιού. Επομένως, εάν νιώθετε ότι οι στόχοι σας δεν είναι ρεαλιστικοί και αισθάνεστε καταβεβλημένοι, το παιδί σας θα νιώσει αυτό το άγχος».

Ήμουν πολύ τυχερή με την κόρη μου

Πάντα είχε καλή συμπεριφορά. Μέχρι και σήμερα κοιμάται καλά, σπάνια εκρήγνυται, λατρεύει να είναι έξω και φέρεται ώριμα για την ηλικία της. Όμως, όπως οι ενήλικες, έχει καλές και κακές μέρες.

Αυτή η συγκεκριμένη μέρα στο εμπορικό κέντρο ήταν ένας εφιάλτης. Έτρεχε τριγύρω ουρλιάζοντας, κλωτσώντας και χτυπώντας με. Πετούσε πράγματα στο πάτωμα. Όταν χρειάστηκε να την αλλάξω, δεν καθόταν ήρεμη, με έσπρωχνε τόσο που κόντεψε να πέσει από την αλλαξιέρα. Και μετά τις άκαρπες προσπάθειές μου να την ηρεμήσω, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το χέρι της ως κουτάλι και να αλείψει παγωτό στα ρούχα της!

Τι λάθος έκανα;

Είχα σχεδιάσει στο μυαλό μου αυτή τη μέρα... Αγορά ρούχων για την κόρη μου, μερικά ζευγάρια παπούτσια για μένα, μια στάση στο βιβλιοπωλείο και ένα διάλειμμα για μεσημεριανό γεύμα. Τα είχα όλα σχεδιασμένα, συμπεριλαμβανομένων μερικών διαλειμμάτων για να αφήσω τη Lucia να κάνει βόλτες. Αλλά όχι. Δεν έκανα σχεδόν τίποτα απ' ό,τι είχα σκοπό και η μέρα μας κατέληξε με κλάματα.

Δεν προτείνω σε καμία περίπτωση να μειώσετε τις προσδοκίες σας για το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται το παιδί σας. Όμως όπως τονίζει η Greta Doctoroff, «οι προσδοκίες για την ανατροφή των παιδιών έχουν γίνει μη ρεαλιστικές με την πάροδο του χρόνου. Επομένως, είναι σημαντικό να αντιληφθείτε ότι ίσως πρέπει να κάνετε μια αλλαγή στα σχέδιά σας, η οποία βοηθά στην οικοδόμηση ευελιξίας τόσο για εσάς όσο και για το παιδί σας. Οι ρουτίνες είναι χρήσιμες για γονείς και παιδιά, αλλά μερικές φορές μπορεί να γίνουμε υπερβολικά άκαμπτες».

Την επόμενη φορά που θα είμαι έξω με την κόρη μου, θα προσπαθήσω να ζητήσω τη συνεργασία της εκ των προτέρων. Ίσως αν ξέρει τι θα κάνουμε και έχει συμφωνήσει ότι θέλει να με ακολουθήσει, τα πράγματα να εξελιχθούν καλύτερα.

Υπάρχουν δύο τύποι γονέων, έγραψε η Alison Gopnik, καθηγήτρια ψυχολογίας και συγγραφέας του βιβλίου «The Philosophical Baby»

Οι ξυλουργοί και οι κηπουροί. Οι ξυλουργοί εργάζονται για να χτίσουν και να διαμορφώσουν τον χαρακτήρα των παιδιών τους ώστε να γίνουν σωστοί ενήλικες ενώ οι κηπουροί θέτουν το πλαίσιο για την ανάπτυξη χωρίς να ασκούν τόσο μεγάλο έλεγχο και επικεντρώνονται κυρίως στα αποτελέσματα. Οι γονείς κηπουροί παρέχουν την αυτονομία και την υποστήριξη για την καλλιέργεια της ψυχικής υγείας των παιδιών.

Ποτέ δεν έχω ασχοληθεί πολύ με την κηπουρική, αλλά ίσως τώρα είναι η ώρα να ξεκινήσω.