Πότε η ανατροφή των παιδιών γίνεται λιγότερο κουραστική;

Μία Μαμά
Bigstock

To ερώτημα της Sarah R. Moore είναι ρητορικό, καθώς γνωρίζει την απάντηση.

Κανείς δεν μου είπε ότι το παιδί μου θα γινόταν εννέα χρονών και ότι θα εξακολουθούσα να ξενυχτάω.

«Μαμά, γιατί είσαι τόσο κουρασμένη;»

Για να μην πανικοβληθεί ένας νέος γονιός, εξηγώ ότι η κόρη μου ταλαιπωρείται από έναν επίμονο βήχα, έτσι κοιμόμαστε μαζί ώστε να μπορώ να της δίνω εισπνεόμενα και σιρόπια.

Ωστόσο, θα μιλήσω ειλικρινά, δεν υπάρχει τίποτα «φυσικό» στη σωματική και τη συναισθηματική εξάντληση της φροντίδας των παιδιών. Και δεν έχει σημασία αν είναι στο στάδιο του νεογέννητου, του νηπίου ή αν είναι μεγαλύτερα παιδιά.

Η κούραση παραμένει.

Ανεξάρτητα από το στάδιο που διανύουν, οι γονείς μπορεί να χρειαστεί να ξυπνήσουν στις 3 τα ξημερώματα και να αναρωτιούνται αν όλα θα πάνε καλά.

Η ανατροφή των παιδιών απαιτεί πολλά ψυχικά αποθέματα - επειδή δεν έχει διακόπτη «off».

Πότε λοιπόν η ανατροφή των παιδιών γίνεται λιγότερο κουραστική;

Αυτό που μπορώ να σας πω είναι το εξής: Αυτές οι άγρυπνες νύχτες δεν θα διαρκέσουν για πάντα—τουλάχιστον όχι αυτές που προκαλούνται από τον βήχα ή τις τυχαίες παλινδρομήσεις του ύπνου.

Στην πραγματικότητα, η ανατροφή των παιδιών γίνεται λιγότερο κουραστική όχι όταν μεγαλώνουν τα παιδιά αλλά όταν εμείς μαθαίνουμε να «συγχρονιζόμαστε» με το άγνωστο.

Όταν...

Μαθαίνουμε πως κάθε στάδιο ανάπτυξης του μωρού, είναι ένα ορόσημο ανατροφής που αξίζει να γιορτάσουμε.

Μαθαίνουμε πώς κάθε φορά που περνάμε ποιοτικό χρόνο παίζοντας στο πάτωμα με το μικρό μας παιδί, νιώθουμε περισσότερη γαλήνη.

Μαθαίνουμε να ξεπεράσουμε την σωματικά εξαντλητική περίοδο της παραλαβής και αποχώρησης από το σχολείο (για να μην αναφέρουμε όλες τις δραστηριότητες), η ζωή γίνεται σημαντικά πιο εύκολη.

Μαθαίνουμε πώς ανεξάρτητα από το πόσο καιρό αυτές οι μεμονωμένες δύσκολες εποχές της ζωής μας διαρκούν, μια μέρα, θα κοιτάμε το όμορφο πρόσωπο του παιδιού μας και δεν θα πιστεύουνε πόσο μεγάλωσε.

Ανοιγοκλείνουμε τα μάτια και τα παιδιά μας είναι μεγαλύτερα.

Δεν χρειαζόταν να κάνουμε τίποτα εκτός από την κανονική, τέλεια, εξαντλητική και απίστευτη δουλειά πλήρους απασχόλησης των γονιών—και ξαφνικά, ανεξάρτητα από τις επιτυχίες και τα λάθη μας, τα παιδιά μας έχουν μεγαλώσει.

Συμβαίνει. Τόσο απλά.

Είναι αλήθεια αυτό που λένε ότι οι μέρες είναι μεγάλες, αλλά τα χρόνια είναι λίγα.

Η συνεχής ανάγκη του παιδιού να μας έχει δίπλα του, θα αντικατασταθεί σύντομα με το να πρέπει να χτυπάμε την πόρτα του για να μας επιτραπεί η είσοδος στο δωμάτιό του.

Οπότε όχι, δεν υπάρχει σαφές χρονοδιάγραμμα για το πότε η ανατροφή των παιδιών θα γίνει λιγότερο κουραστική. Γιατί η ανατροφή των παιδιών είναι εξαντλητική. Το μεγαλύτερο ερώτημα που θα αντιμετωπίσουμε οι περισσότεροι γονείς κάποια στιγμή, είναι αν φροντίζουμε τον εαυτό μας αρκετά καλά ώστε όταν οι μέρες γίνουν τελικά λίγο πιο εύκολες, θα μπορούμε να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας.

Θα ξέρουμε ότι η αξία μας δεν περικλείεται στο αν κάποιος άλλος έχει κοιμηθεί όλη τη νύχτα ή αν έχει καθαρίσει τον κακό χαμό που δημιούργησε στην κουζίνα;

Θα ξέρουμε ότι ο αριθμός των αγκαλιών που δώσαμε θα είναι αρκετός για να μπορέσει το παιδί μας να αντέξει τη σκληρότητα του κόσμου;

Άλλη μία μέρα αγώνα στον μαραθώνιο της μητρότητας

Θα έχουμε αποθηκεύσει αρκετές αγκαλιές για τον εαυτό μας για εκείνη τη μέρα που θα βλέπουμε το παιδί μας να φεύγει από το σπίτι;

Σίγουρα, η ανατροφή των παιδιών είναι δύσκολη μερικές φορές. Οι καθημερινές προκλήσεις είναι οδυνηρές και πραγματικές.

Πρέπει να δεχόμαστε βοήθεια για να κάνουμε τα πράγματα λίγο πιο εύκολα όταν μπορούμε, είτε πρόκειται για λίγο περισσότερο ύπνο είτε για μια βόλτα που θα μας βοηθήσει να ηρεμήσουμε.

Και να ξέρετε, ότι κάθε δευτερόλεπτο που περνάτε χρόνο με το παιδί σας είναι μια κατάθεση στον λογαριασμό της καρδιάς του.

Παρόλο που δεν μπορούν τώρα να το εκφράσουν, κάθε χαμόγελο που σου χαρίζει από τη βρεφική ηλικία μέχρι την ενηλικίωση είναι ο δικός του τρόπος του να πει: «Ξέρω πόσο εξουθενωτικό ήταν και δεν θα μπορούσα να είχα κάνει τίποτα απ’ όλα αυτά χωρίς εσένα. Σ΄ευχαριστώ».

Θα τα καταφέρετε, αγαπητοί γονείς. Και τα παιδιά σας επίσης. Θα βρείτε τον δρόμο σας και κάποια μέρα όταν κάποιος σας ρωτήσει: «Πότε η γονική μέριμνα γίνεται λιγότερο κουραστική;» θα μπορείτε να πείτε: «Δεν είμαστε σίγουροι πότε ακριβώς. Απλά θα συμβεί».

ελεύθερη απόδοση από mother.ly

© 2012-2024 Mothersblog.gr - All rights reserved