Η ιστορία μιας μαμάς που άλλαξε τελείως την καθημερινότητά της
Όταν έφτασε στο σημείο που δεν ήθελε να κάνει το παραμικρό, πήρε κάποιες σημαντικές αποφάσεις.

Ξυπνάω καθώς ένα μικρό χέρι χτυπά τον ώμο μου. Τι ώρα είναι; Πού είμαι; Καθώς κοιτάζω το ρολόι – 3:42 π.μ. – μια μικρή φωνή ψιθυρίζει «Μαμά; Είχα ένα ατύχημα».
Αναστενάζω και σηκώνομαι από το κρεβάτι, πηγαίνοντας στο παιδικό υπνοδωμάτιο για να αλλάξω σεντόνια και να ξαναβάλω τη μικρή στο κρεβάτι με καινούργιες πιτζάμες. Λίγα λεπτά αργότερα, επιστρέφω στο κρεβάτι μου, κλείνω τα μάτια μου και παρακαλώ να ξανακοιμηθώ γρήγορα.
Ξέρω ότι το ξυπνητήρι θα χτυπήσει σε λιγότερο από δύο ώρες και εγώ έχω ανάγκη για λίγο περισσότερο ύπνο.
Όταν η μητρότητα αλλάζει τις νύχτες σου - Η εξομολόγηση μιας μητέρας
Όμως, δεν μπορώ να αποκοιμηθώ.
Το μυαλό μου τρέχει, σκέφτομαι την επόμενη μέρα, ανησυχώ μήπως δεν προλάβω να κάνω όλα όσα πρέπει να γίνουν από τη λίστα που έχω στο μυαλό μου.
Δεν έχω ιδέα πόσος χρόνος πέρασε μέχρι να αποκοιμηθώ και να ξυπνήσω λίγα λεπτά αργότερα.
Κοιμήθηκα καθόλου; Σίγουρα δεν μου φαίνεται. Γκρινιάζοντας, σηκώνομαι και ξεκινάω τη μέρα μου. Μετά βίας προλαβαίνω να φτιάξω καφέ καθώς τα παιδιά μου περιμένουν να ετοιμάσω το πρωινό τους.
Θέλω απλώς να επιστρέψω στο κρεβάτι.Πραγματικά δεν μπορώ να το κάνω άλλο αυτό.
Σας ακούγεται οικείο;
Νομίζω ότι όλες οι μαμάδες φτάνουν σε ένα σημείο που νιώθουν ότι δεν αντέχουν πια άλλο το καθημερινό φορτίο.
Κάποιοι το αποκαλούν burnout. Είναι ένας χαριτωμένος χαρακτηρισμός για ένα όχι και τόσο χαριτωμένο συναίσθημα κατάθλιψης και απελπισίας.
Αισθάνεσαι ότι απλά δεν μπορείς να μαγειρέψεις ακόμα ένα γεύμα.
Είναι σαν να αποτυγχάνεις παρόλο που προσπαθείς τόσο σκληρά.
Είναι η έκρηξη οργής όταν είσαι στην τσίτα και θέλεις μόνο δύο λεπτά για να πας στο μπάνιο μόνη σου, αλλά δεν...
Τι πρέπει λοιπόν κάνεις όταν νιώθεις ότι απλά δεν μπορεί να «κάνεις» τίποτα πια;

Έχω υποκύψει σε αυτό το κομμάτι της μητρότητας
Κάνε ένα διάλειμμα
Το να επιτρέπεις στον εαυτό σου να κάνει ένα διάλειμμα δεν σημαίνε ότι τα παρατάς.. Δεν είναι τεμπελιά. Είναι η αναγνώριση στον εαυτό σου μιας ανάγκης που πρέπει να εκπληρώσετε. Αν είσαι εργαζόμενη μαμά, πάρε έστω και μια μέρα άδεια! Εάν είσαι μια μαμά που μένει στο σπίτι, ζήτα από τον σύντροφο, τη μαμά, τη φίλη σου, να κρατήσουν τα παιδιά. Μερικές φορές αρκεί λίγος χρόνος αδράνειας για να αποφορτιστείς.
Βρες τι είναι αυτό που σε αγχώνει
Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο θέμα στο σπίτι που σου προκαλεί επαναλαμβανόμενο άγχος; Είναι οι ώρες των γευμάτων; Ο βραδινός ύπνος; Το διάβασμα; Μπορεί να είναι όλα αυτά μαζί αλλά πρέπει να ξεκινήσετε από κάπου για να επιλύσετε έναν ένα τα προβλήματα. Με αυτό τον τρόπο ίσως αισθανθείς ότι έχεις περισσότερο τον έλεγχο και περιορίσεις το άγχος.
Κάνε γυμναστική
Είτε πρόκειται για μια γρήγορη βόλτα γύρω από το τετράγωνο με το μωρό στο καρότσι είτε για ξεκινήσεις γυμναστήριο, τα οφέλη της άσκησης για την ψυχική υγεία είναι γνωστά. Όταν γυμνάζεσαι, δεν σκέφτεσαι υπερβολικά όλα τα άλλα. Για αυτό το χρονικό διάστημα, είτε είναι 20 λεπτά είτε μία ώρα, μπορείς να απαλλαγείς από όλα όσα σε αγχώνουν.
Θέσε όρια
Το να μάθεις να λες «όχι» μπορεί να είναι δύσκολο και άβολο όμως είναι αναγκαίο. Πραγματικά προστατεύει την ψυχική σου υγεία. Προφανώς και μπορείς να μη συμμετέχεις σε κάθε εθελοντική δραστηριότητα του σχολείου ή να αναβάλλεις μια οικογενειακή επίσκεψη. Το ζητούμενο είναι να αποφασίσει τι είναι πραγματικά σημαντικό για σένα και τι μπορείς να περιμένεις από αυτό.

Στην κουρασμένη μαμά που μένει ξύπνια μέχρι αργά το βράδυ
Μη διστάζεις να μιλήσεις
Είτε πρόκειται για έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας είτε για έναν έμπιστο φίλο, η συζήτηση με κάποιον που σε καταλαβαίνει θα σε κάνει να νιώσεις πιο …ανάλαφρη. Μια υπενθύμιση ότι μερικές φορές δεν είσαι μόνη σου είναι το μόνο που χρειάζεται μια μαμά για να μπορέσει να συνεχίσει.
Όλα τα παραπάνω δεν λύσουν όλα τα δεινά της μητρότητας, αλλά η αυτοφροντίδα είναι το πρώτο βήμα για να έχεις μια υγιή οικογένεια.
Γιατί όπως λέει η παροιμία, «δεν μπορείς να χύσεις από ένα άδειο ποτήρι».
ελεύθερη απόδοση από blog.latchedmama.com