Μεγαλώνω αυτόνομα παιδιά: πόσο εύκολο μπορεί να είναι;

Πολλοί από εμάς θεωρούμε εσφαλμένα ότι το να πράττουμε εμείς αντί του παιδιού, το να το βάζουμε σε μια ροζ φούσκα προστασίας και να το υπερ-φροντίζουμε είναι υπέρ του.

Όμως πόσο αυτόνομο είναι ένα παιδί που του κόβουμε το φαγητό κομματάκια στα 4;Πόσο αυτόνομο είναι ένα παιδί που συνεχώς του σηκώνουμε το παντελόνι, του δένουμε τα κορδόνια του ή να του δίνουμε αμέσως τη λύση σε κάθε του πρόβλημα;

Για να αυξηθεί η αυτονομία ενός παιδιού πρέπει να του δώσετε χώρο και χρόνο. Πρέπει να μην βιάζεστε και οι ίδιοι να το βοηθήσετε και να το «σώσετε».

Αναλογιστείτε πόσα οφέλη θα κερδίσει εάν δεν του δώσετε την έτοιμη λύση στα πρώτα 5 λεπτά που σας μιλάει για έναν προβληματισμό του.

Επίσης, αντί να εκτοξεύετε οδηγίες προς πάσα κατεύθυνση τα πρωινά («πλύνε δόντια!», «βάλε το μπουφάν σου» κ.λπ.), συμφωνήστε σε όσα πρέπει να κάνει το παιδί πριν φύγετε για το σχολείο ή το νηπιαγωγείο, φτιάξτε μια λίστα και ενθαρρύνετέ το καθημερινά να αναλάβει τις ευθύνες αυτές.

Ακόμη, μάθετε στο παιδί από μικρή ηλικία την αξία της συνεργασίας και της ομαδικής δουλειάς μέσα στην οικογένεια, θεσπίζοντας κανόνες συμμετοχής στις δουλειές του σπιτιού με κέφι και χωρίς γκρίνια ή εκδικητική διάθεση. Μην ξεχνάτε να αναθέτετε δουλειές που είναι συμβατές με την ηλικία του παιδιού.

Δίνετε πάντα εναλλακτικές αλλά όχι με τη μορφή απειλής. Η ζωή του παιδιού είναι αρκετά εκτός ελέγχου του και εάν μπείτε στη θέση του θα δικαιολογήσετε πολλά ξεσπάσματα του. Με τις εναλλακτικές λοιπόν το παιδί έχει έναν μικρό έλεγχο και νιώθει ανακούφιση και δύναμη κάτι πολύ χρήσιμο για την αυτοπεποίθησή του.

Παπακυργιάκη Χρύσα
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
Email: chrysapapakirgiaki@yahoo.gr
Blog: psyxis-logos@blogspot.gr