Διεθνής Ημέρα Μη Βίας: Μην αφήνετε το παιδί σας να εξοικειωθεί με τη βία

Η Διεθνής Ημέρα Μη Βίας καθιερώθηκε στις 15 Ιουνίου 2007 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Οκτωβρίου, ημερομηνία γέννησης του Μαχάτμα Γκάντι (1869). Στόχος της είναι να περάσει το μήνυμα της μη χρήσης βίας σε όλες τις ανθρώπινες εκδηλώσεις μέσα από την εκπαίδευση και την ενημέρωση της κοινής γνώμης.

Ο Μαχάτμα Γκάντι (1869-1949) υπήρξε σημαίνουσα μορφή του εθνικού κινήματος για την ανεξαρτησία της Ινδίας από την Μεγάλη Βρετανία και εμπνευστής της παθητικής αντίστασης (πολιτικής ανυπακοής) και της μη χρήσης βίας έναντι των καταπιεστών.

Σύμφωνα με έκθεση της Unisef, η βία κατά των παιδιών - κάποια ακόμη και ηλικίας ενός έτους - είναι διαδεδομένη σε σπίτια, σχολεία και κοινότητες.Σε παγκόσμιο επίπεδο, υπολογίζεται ότι 230 εκατομμύρια παιδιά ζουν σήμερα σε χώρες και περιοχές που πλήττονται από ένοπλες συγκρούσεις.Περίπου 120 εκατομμύρια κορίτσια κάτω των 20 ετών σε όλο τον κόσμο (περίπου το 1 στα 10) έχουν υποστεί βιασμό ή έχουν βιώσει την εμπειρία άλλων εξαναγκαστικών σεξουαλικών πράξεων.

Σχεδόν το ένα τέταρτο των κοριτσιών ηλικίας 15 έως 19 ετών σε όλο τον κόσμο (σχεδόν 70 εκατομμύρια) μαρτυρούν πως έχουν εκτεθεί σε κάποιας μορφής σωματική βία από την ηλικία των 15 ετών.Ένα στα τρία κορίτσια στην εφηβεία ηλικίας 15 έως 19 ετών σε όλο τον κόσμο (84 εκατομμύρια) υπήρξαν θύματα κάποιας μορφής συναισθηματικής, σωματικής ή σεξουαλικής βίας από τους συζύγους ή τους συντρόφους τους σε κάποια στιγμή της ζωής τους.

Περίπου 6 στα 10 παιδιά ηλικίας μεταξύ 2 και 14 ετών σε όλο τον κόσμο (σχεδόν ένα δισεκατομμύριο) υποβάλλονται σε σωματική τιμωρία από τους κηδεμόνες τους σε τακτική βάση.

Βία κατά των μικρών παιδιών στα σπίτια τους

Τα τρία τέταρτα των παιδιών 2 έως 4 ετών στον κόσμο - περίπου 300 εκατομμύρια - αντιμετωπίζουν ψυχολογική πίεση και/ή σωματική τιμωρία από τους κηδεμόνες τους στο σπίτι.

Περίπου τα 6 στα 10 παιδιά ηλικίας ενός έτους σε 30 χώρες για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία υποβάλλονται σε πειθαρχία δια της βίας σε τακτική βάση. Σχεδόν το ένα τέταρτο των παιδιών ηλικίας ενός έτους τραντάζονται σωματικά ως τιμωρία και σχεδόν το 1 στα 10 δέχεται χαστούκια στο πρόσωπο, το κεφάλι ή τα αυτιά. Παγκοσμίως, το 1 στα 4 παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών - 176 εκατομμύρια - ζουν με μητέρα που υφίσταται βία από το σύντροφό της.

Η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ των Ευρωπαϊκών χωρών με τα υψηλότερα ποσοστά σωματικών συμπλοκών μεταξύ αγοριών-κοριτσιών στην εφηβεία (51%).
Δευτερεύουσα σημασία έχει η μορφή της βίας... Κάθε είδος της είναι κατακριτέο και οι γονείς δεν πρέπει να επιτρέπουν σε καμία μορφή της να έχει θέση στη ζωή των παιδιών τους. Είτε πρόκειται για σπρωξιές και χειροδικίες, είτε για βρισιές και απειλές, οι γονείς πρέπει να είναι εκεί για το παιδί τους και να κάνουν τα πάντα για να το προστατέψουν.

Οι επιπτώσεις της ενδοσχολικής βίας είναι ιδιαίτερα βλαβερές για την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού – θύματος, το οποίο μπορεί να εμφανίσει διαταραχές συμπεριφοράς, ψυχολογικά και ψυχοσωματικά προβλήματα (πονοκέφαλοι, πόνοι στο στομάχι, ενούρηση, διαταραχές ύπνου, φοβίες, σχολική άρνηση, άγχος και ανασφάλεια, χαμηλή αυτοπεποίθηση, κλπ.).

Παράλληλα, τα παιδιά - θύτες είναι δυνατόν να αντιμετωπίσουν και αυτά μία σειρά από αρνητικές συνέπειες, όπως: διακοπή του σχολείου ή να εξελιχθούν σε παραβατικούς ενήλικες.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, κάθε 7 λεπτά ένας έφηβος χάνει τη ζωή του από πράξη βίας.