Το παιδί φοβάται να επιστρέψει στο σχολείο - Πώς το βοηθάμε
Γιατί ένα παιδί φοβάται να ξαναπάει σχολείο και τι μπορείτε να κάνετε για να το βοηθήσετε.
Είναι σύνηθες τα παιδιά να μην δείχνουν ιδιαίτερο ενθουσιασμό επιστρέφοντας στο σχολείο.
Παρόλα αυτά η πρώτη μέρα ίσως σβήσει τις όποιες αρνητικές σκέψεις βλέποντας τους φίλους, το οικείο περιβάλλον, τους δασκάλους του. Κάθε παιδί έχει το δικό του μοναδικό ρυθμό όσον αφορά στην προσαρμογή του και κάθε παιδί ενδέχεται να δείξει αρνητισμό σαν ξεκινήσει το νέο σχολικό έτος, παρόλα αυτά μιλάμε για κάτι παροδικό και σύντομο. Τα παιδιά είναι πλάσματα της ρουτίνας και η κάθε αλλαγή ενδέχεται να τα στρεσάρει.
Παρόλα αυτά υπάρχουν περιπτώσεις όπου το παιδί μας θα εκφράσει έντονα τον φόβο του να πάει στο σχολείο και δεν θα δείχνει να προσαρμόζεται ή να συνηθίζει τη νέα πραγματικότητα.
Σχολική φοβία
Τότε μιλάμε για φοβία σχολείου, κάτι που απαντάται στο 2-5% των παιδιών. Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για παιδιά που ήδη βρίσκονται σε σχολική ηλικία και όχι για την πρώτη φορά που το παιδί μας θα πάει στο σχολικό περιβάλλον.
Τα κυριότερα συμπτώματα είναι το κλάμα, ο έντονος φόβος/πανικός με τη θέα του σχολείου, το να προσποιείται το παιδί ότι έχει κάποια σωματική αρρώστια έτσι ώστε να μην πάει στο σχολείο, μια έντονη θλίψη, δυσκολίες στον ύπνο ή στη διατροφή του. Φυσικά, δεν αρκεί ένα σύμπτωμα για να σκεφτούμε την πιθανότητα να έχει φοβία για το σχολείο αλλά μια ξεκάθαρη έντονη άρνηση να πάει στο σχολείο το παιδί είναι απαραίτητη προϋπόθεση.
Τι μπορούμε να κάνουμε ως γονείς;
Είναι πολύ σημαντικό να συζητήσετε με το παιδί σας και αναλόγως την ηλικία του να αναζητήσετε κάποια βοήθεια από ειδικούς. Είναι ωφέλιμο για τη σχέση σας με το παιδί σας να του δείχνετε ότι το κατανοείτε και ότι μπορείτε να το βοηθήσετε. Δεν θα βοηθήσει ωστόσο το να πιέσετε το παιδί να πηγαίνει στο σχολείο μέσα σε κλάματα, φωνές και εντάσεις.
Μάθετε ακριβώς τι είναι αυτό που το φοβίζει καθώς πολλές φορές το πρόβλημα είναι είτε στο σπίτι (αλλαγή σχολείου, μετακόμιση, κακοποίηση μέσα στην οικογένεια) είτε στο ίδιο το σχολείο (bullying, κακοποίηση, άγχος απόδοσης και άλλα).
Εάν, ωστόσο, δεν ισχύει κάτι από τα παραπάνω ας απέχουμε να κάνουμε διαγνώσεις στο σπίτι. Μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας με το να περνάτε χρόνο μαζί του και να μιλάτε για το σχολείο με ενθουσιασμό και χαρά. Βοηθάει αρκετά να πηγαίνετε έξω από το σχολείο πριν την έναρξη της χρονιάς για να μπορέσει να εξοικειωθεί και να φανταστεί τον εαυτό του εκεί.
Είναι σημαντικό να σκεφτείτε και την πιθανότητα ύπαρξης κάποιας μαθησιακής δυσκολίας που κάνει το παιδί να νιώθει ανασφάλεια και να επιζητά την ασφάλεια του σπιτιού σας. Μιλήστε με τον δάσκαλο, μη ντρέπεστε να αναζητήσετε πληροφορίες και βοήθεια. Εφοδιαστείτε με βιβλία-μυθιστορήματα όπου εκτυλίσσεται η δράση σε κάποιο σχολείο ή ταινίες αντίστοιχα όπου μπορεί να δει το σχολείο με μια πιο θετική ματιά.
Εάν το παιδί σας βρίσκεται σε μια μετάβαση, για παράδειγμα από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο, μπορείτε να μοιραστείτε δικές σας όμορφες στιγμές από το Γυμνάσιο αλλά και το πόσο φυσιολογικό είναι να νιώθει σχετικά άβολα και «ξένα» μέχρι να εξοικειωθεί. Είναι ένα συλλογικό αίσθημα που μοιράζονται όλα τα «πρωτάκια» και αυτό ίσως του δώσει μια σχετική ανακούφιση και ομόνοια με τους συμμαθητές του. Σε αυτό θα σας βοηθήσει η ενεργητική ακρόαση και όχι το «κήρυγμα». Αντί να πείτε λοιπόν: «Έλα μωρέ, τι φοβάσαι/αγχώνεσαι; Σιγά το πράγμα!», μπορείτε να πείτε κάτι σαν: «Ναι σε καταλαβαίνω, είναι κάτι διαφορετικό και σε φοβίζει αλλά πιστεύω ότι όλα θα φτιάξουν».
Παρόλα αυτά ακούστε το παιδί σας και προσπαθήστε να αφουγκραστείτε την ανάγκη του. Εάν πράγματι νιώθετε ότι κάτι είναι παραπάνω από το σύνηθες, μην διστάσετε να μιλήσετε σε κάποιον ειδικό.
Παπακυργιάκη Χρύσα
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια-Ειδική Παιδαγωγός
CBT Practitioner- MSc Εγκληματολογίας
chrysapapakirgiaki2@gmail.com
psuxislogos.blogspot.com
