«Θέλω τον μπαμπά»- Τι να κάνετε όταν το παιδί σας προτιμά μόνο τον ένα γονέα από τους δύο

Γύρω στα 2, πολλά παιδιά αναπτύσσουν έντονη προτίμηση για όλα τα πράγματα γύρω τους: ρούχα, φαγητό, παιχνίδια και ναι, ανθρώπους.

Σε ένα σπίτι με δύο γονείς, σχεδόν κάθε παιδί θα προτιμήσει τον έναν γονέα έναντι του άλλου κάποια στιγμή. Αν και αυτή η προτίμηση είναι κοινή, αναμενόμενη και αναπτυξιακά κατάλληλη - μπορεί επίσης να είναι αρκετά επώδυνη.

Οι προτιμήσεις των παιδιών είναι συχνά ασταθείς και φευγαλέες, αλλά μερικές φορές διαρκούν, ακόμη και για μήνες: ίσως το παιδί σας θέλει μόνο ένα μέλος της οικογένειας να το βάζει για ύπνο ή θα ακούει μόνο τον έναν.

Όσο σκληρό και αν είναι να σας απορρίπτουν, άλλο τόσο καταπιεστικό είναι το συναίσθημα να προτιμούν μόνο εσάς, καθώς νιώθετε πως «πνίγεστε», ενώ ταυτόχρονα ανησυχείτε για το πώς νιώθει ο σύντροφός σας.

Ανεξάρτητα από το σε ποια πλευρά βρίσκεστε, να θυμάστε πως είναι μια φάση και θα περάσει.

Τρόποι διαχείρησης

1. Μην το παίρνετε προσωπικά

Αυτό είναι δύσκολο καθώς η απόρριψη πονά και όντως νιώθετε ότι είναι κάτι προσωπικό.

Η αλήθεια είναι ότι συνήθως είναι απλά ένα σημάδι πως το παιδί σας αισθάνεται αρκετά ασφαλές στη σχέση του μαζί σας για να πειραματιστεί.

«Το παιδί σας είναι αρκετά βέβαιο και νιώθει σίγουρο για την αγάπη σας και ξέρει ότι μπορεί να σας «κοροϊδέψει» και να λάβει ένα θερμό καλωσόρισμα πίσω», εξηγεί η Krista L. Swanson, Ph.D, παιδοψυχολόγος στο Early Childhood Center στο Cedars-Sinai Medical Center.

2. Μην φορτώνετε στο παιδί το συναισθηματικό βάρος

Ξέρουμε ότι η απόρριψη πονά, αλλά η αλήθεια είναι ότι ένα δίχρονο παιδί δεν είναι ακόμα έτοιμο να συναισθανθεί πραγματικά και δεν καταλαβαίνει ότι τα λόγια και οι πράξεις του μπορούν να μας πληγώσουν τόσο βαθιά.

Το να πείτε «Αυτό πραγματικά με πλήγωσε» και να βγείτε από το δωμάτιο μπορεί να είναι δελεαστικό όταν το παιδί σας φωνάζει για τον σύντροφό σας αντί για εσάς.

Προσπαθήστε να θυμάστε ότι η κατανόηση και ο έλεγχος των δικών τους συναισθημάτων είναι ήδη ένα τεράστιο έργο για εκείνα.

Ανεξάρτητα από το τι λέτε ή κάνετε, προσπαθήστε να παραμείνετε ήρεμες και οριακά ατάραχες.

3. Επικυρώστε τα συναισθήματά του

Όταν το παιδί σας είναι αναστατωμένο, αφήστε το να καταλάβει ότι καταλαβαίνετε αυτό που νιώθει, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό.

« Ξέρω ότι ήθελες τη γιαγιά να καθίσει μαζί σου και είναι δύσκολο για 'σένα που δεν μπορεί. Θα επιστρέψει αργότερα και θα είμαι εδώ μαζί σου όσο θα περιμένουμε. »

4. Αφήστε το να περάσει

Παρόλο που ο καθορισμός αυστηρών ορίων είναι οφέλιμος, υπάρχουν φορές που το να συναινέσετε μπορεί να αποφορτίσει την ένταση και να κάνει τη ζωή όλων λίγο πιο εύκολη.

Αν το νήπιο παιδί σας απαιτεί από τον σύντροφό σας να κάνει κάτι αντί για εσάς, αφήστε το να γίνει όπως έχει. Δε θα δημιουργήσετε κακές συνήθειες.

5. Χρόνο με κάθε γονιό ξεχωριστά

Ο προσωπικός χρόνος, αν είναι δυνατόν, είναι καλός για όλα τα μέλη της οικογένειας.

Αν το παιδί σας θέλει να περνά χρόνο μόνο με έναν ενήλικα, μπορείτε να δοκιμάσετε να κανονίσετε σκόπιμα λίγες ώρες με τον άλλο: « Θα πάω για λίγο στο μαγαζί, ώστε εσύ και ο μπμπάς να περάσετε λίγο χρόνο μαζί. Έχω βγάλει μερικά από τα αγαπημένα σου βιβλία για να διαβάσετε.»

6. Να έχετε υπομονή

Αυτή η συμπεριφορά θα αλλάξει, θα σταματήσει, θα ξαναρχίσει και θα πάρει διαφορετικές μορφές καθώς το παιδί σας θα μεγαλώνει.

Προς το παρόν, ο καλύτερος τρόπος για να το αντιμετωπίσετε είναι να είστε υπομονετικές και να είστε εκεί για το παιδί σας καθώς δοκιμάζει νέες συμπεριφορές . Δεν θα μείνει για πάντα έτσι.

^{Πηγή: lovevery.com}