6 φράσεις που πρέπει να αποφεύγετε να λέτε στο παιδί σας

Συχνά, οι γονείς λένε πράγματα στα παιδιά τους με την πρόθεση να τα καθοδηγήσουν, να τα ενθαρρύνουν και να διορθώσουν συμπεριφορές.

Όμως, πώς μπορείτε να είστε σίγουρες ότι τα λόγια σας έχουν πάντα θετικό αντίκτυπο; Παρακάτω, θα αναλυθούν μερικές από τις πιο συνηθισμένες φράσεις που λένε οι γονείς στα παιδιά τους, εξετάζοντας ποιες ποιες πρέπει να αποφεύγονται για το καλό τους.

1. «Δεν είναι και τόσο σημαντικό»

Το να ακυρώνετε ακούσια τα συναισθήματά του παιδιού σας είναι τεράστιο λάθος. Αν ο στόχος σας είναι να αναπτύξετε μια σχέση με το παιδί σας όπου θα σας μιλά ανοιχτά -και πιστέψτε μας, θα το θέλετε αυτό όταν θα είναι έφηβοι- αποφύγετε αυτή τη δήλωση.

Δοκιμάστε αυτό αντί γι' αυτό: «Λυπάμαι που είσαι αναστατωμένη. Μπορείς να μου πεις πώς αισθάνεσαι;» και στη συνέχεια, προσεγγίστε το πώς μπορούν να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους αντί για το πώς να διαχειριστούν την κατάσταση.

2. «Είσαι τόσο έξυπνος»

Είναι εύκολο να δίνετε στα παιδιά σας τακτικά προφορικά «χτυπήματα στην πλάτη» όταν φέρνουν εις πέρας καθημερινές προκλήσεις. Να βάλουν τα παπούτσια τους, να μαζέψουν τα κομμάτια του παζλ όταν τελειώσουν το παιχνίδι μαζί τους ή ακόμα και να κάνουν μια χαζή γκριμάτσα για την οποία θέλουν αναγνώριση.

Αλλά αν τα χαρακτηρίζει ο έπαινος αντί για οι πράξεις τους, κινδυνεύετε να δημιουργήσετε κάποιον ενήλικα που να μη ρισκάρει να αποτύχει.

Τα παιδιά αναπτύσσουν είτε «σταθερή» είτε «αναπτυξιακή» νοοτροπία. Τα παιδιά με σταθερή νοοτροπία πιστεύουν ότι οι δυνατότητές τους είναι περιορισμένες και αποφεύγουν τις προκλήσεις που δοκιμάζουν τις ικανότητές τους.

Αντίθετα, τα παιδιά με νοοτροπία ανάπτυξης απολαμβάνουν τις προκλήσεις . Για να προωθήσετε μια νοοτροπία ανάπτυξης, θα πρέπει να γιορτάζετε τη διαδικασία και όχι το άτομο. Πείτε «Βρήκες έναν υπέροχο τρόπο να το κάνεις αυτό!» ή «Βλέπω ότι έχεις εξασκηθεί».

3. «Πόσες φορές πρέπει να στο πω;»

Αυτό συνήθως συνοδεύεται από έναν εκνευρισμένο αναστεναγμό.

Προσπαθήστε να θυμάστε πως ο εγκέφαλος των μικρών παιδιών ιεραρχεί τις πληροφορίες με διαφορετικό τρόπο. Λέγοντας, λοιπόν, κάτι τέτοιο το μόνο που καταφέρνετε έιναι να συμβάλλετε αρνητικά στην ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησης.

Λέγοντας «Πόσες φορές πρέπει να στο πω;» μπορεί να ερμηνευτεί ως «Κάτι δεν πάει καλά καθώς δε θυμάσαι αυτό που σου είπα»

Δοκιμάστε αυτό: «Θυμάσαι όταν είπα...; Θέλω να το κάνεις αυτό, τώρα». Θα αποφύγετε να υπονοήσετε ότι υπάρχει κάτι εγγενώς λάθος ή κακό στο παιδί και αντ' αυτού θα του υπενθυμίσετε ότι η προσδοκία σας θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για εκείνο.

4. «Μη κάνεις σα μωρό»

Μπορεί να θέλετε το παιδί σας να σταματήσει να κλαψουρίζει, ή να τσακώνεται, αλλά λέγοντας «μη κάνεις σα μωρό» ουσιαστικά αποκαλείτε το παιδί σας μωρό, το οποίο, όπως όλοι γνωρίζουμε, έχει μεγάλη βαρύτητα στον κόσμο των νηπίων.

Η σαφήνεια και όχι οι χαρακτηρισμοί θα φέρουν τη συμπεριφορά που αναζητάτε. Οι καλύτερες επιλογές μπορεί να μοιάζουν ως εξής: «Θέλω να ακούσω τι λες, αλλά θέλω να σταματήσεις να γκρινιάζεις. Δεν μπορώ να σε καταλάβω», ή ίσως «Ξέρω ότι η αναμονή είναι δύσκολη, αλλά δεν είναι ασφαλές να ανέβεις στην καρέκλα. Ας διαβάσουμε ένα βιβλίο όσο περιμένουμε».

5. «Μη στενοχωριέσαι»

Λέγοντας σ΄ένα μικρό παιδί να σταματήσει να νιώθει κάτι αντί να του διδάξετε πώς να αντιμετωπίσει τα συναισθήματα που τα κατακλύζουν, δεν τα εξοπλίζετε για να διαχειρίζονται τα συναισθήματα στο μέλλον .

Τι μπορείτε να κάνετε αντί γι' αυτό; Βοηθήστε το να ονοματίσει και να εξηγήσει το συναίσθημα. Επικυρώστε αυτό που νιώθει. Αφήστε το να το νιώσει. Στη συνέχεια, βοηθήστε το να παρατηρήσει ότι τα συναισθήματα περνούν, ακόμη και τα δύσκολα.

6. «Βιάσου»

Είναι εύκολο να πείτε «Βιάσου» ή «Επιτάχυνε το βήμα σου» ή «Σταμάτα να χαζεύεις». Όταν χρησιμοποιείτε ένα από τα παραπάνω απλά το παιδί σας θα γκρινιάζει περισσότερο.

^{Πηγή: tinybeans.com}