Γιατί το να αγνοείτε το παιδί σας δεν αποτελεί μέσο πειθαρχίας
Όταν το παιδί γκρινιάζει, η αδιαφορία είναι μια συμπεριφορά που μπορεί να το βλάψει βαθιά και να πληγώσει τα συναισθήματά του.
Η τιμωρία εξακολουθεί να είναι μια από τις πιο συχνές μεθόδους διαπαιδαγώγησης και πειθαρχίας. Ωστόσο, ο διάλογος είναι το κλειδί και όχι οι τιμωρίες, καθώς το να «απομακρύνεστε» από το πρόβλημα και να αγνοείτε απλώς το παιδί σας δεν αφήνει κανένα θετικό μάθημα και συγχρόνως μεταφέρει λάθος μηνύματα .
Γιατί είναι «επικίνδυνο» να αγνοείτε το παιδί σας
Όλοι οι γονείς αντιδρούν με διαφορετικούς τρόπους όταν τα μικρά τους ξεπερνούν τα όρια. Πρέπει να έχετε υπομονή και ενσυναίσθηση και να μη λέτε κουβέντες ελαφρά τη καρδία. Η αδιαφορία, η έλλειψη στοργής και οι απότομες αλλαγές συμπεριφοράς μπορεί να είναι δώσουν διττά μηνύματα στα παιδιά.
Η θετική ανατροφή σημαίνει να κάνετε ειλικρινείς συζητήσεις που θα επιτρέψουν στα παιδιά να κατανοήσουν με σεβασμό τα λάθη τους και να προσπαθήσουν να τα διορθώσουν.
Τι θέλει μια ψυχολόγος να γνωρίζουν οι γονείς που βάζουν τα παιδιά τους σε «time out»
Τι σας κάνει να τιμωρείτε τα παιδιά αγνοώντας τα;
Όταν τα συναισθήματα είναι «έντονα», το να απομακρυνθείτε για μερικά λεπτά μπορεί να είναι μια πολύ καλή ιδέα για να ηρεμήσετε λίγο πριν μιλήσετε. Τι συνέπειες έχει το να τιμωρείτε τα παιδιά σας με το να τα αγνοείτε;
1. Χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση
Η βάση της συναισθηματικής ασφάλειας και της αυτοεκτίμησης των παιδιών βρίσκεται στην αγάπη και τη φροντίδα που λαμβάνουν από την πρώιμη παιδική ηλικία.
Όταν οι γονείς αγνοούν τα παιδιά τους και αποφεύγουν την «ανατροφοδότηση» που προέρχεται από το διάλογο, επηρεάζεται αρνητικά ο δεσμός που έχουν με το παιδί αλλά και η αυτοεικόνα του μικρού τους. Τα παιδιά χρειάζονται την καθοδήγηση και τη σοφία των γονιών τους, όχι τη συναισθηματική εγκατάλειψη.
2. Ένταση και φόβο εγκατάλειψης
Όταν οι γονείς δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν στις αποτυχίες των μικρών τους και απλά τους φωνάζουν, είναι μια πολύ ανώριμη στάση. Τα παιδιά δεν ξέρουν πώς να αποκωδικοποιήσουν την ασταθή αυτή συμπεριφορά των γονιών τους, αλλά ούτε και πώς να ξανακερδίσουν την αγάπη και το σεβασμό τους.
Κάτι τέτοιο μπορεί να πυροδοτήσει μελλοντικές ψυχικές διαταραχές, όπως χρόνιο άγχος . Μπορεί, επίσης, να δημιουργήσει την ανάγκη να ευχαριστούν διαρκώς τους ανθρώπους γύρω τους , προκειμένου να αποφύγουν κάθε είδους διαπληκτισμό.
Φταίνε οι γονείς για την κακή συμπεριφορά του παιδιού; 5 λόγοι που το αποδεικνύουν (pics)
3. Κανένα ηθικά θετικό μάθημα
Ο ρόλος σας ως γονιός ως πρότυπο είναι η ευκαιρία σας να διδάξετε στα παιδιά σας πώς να διαχειρίζονται στρεσογόνες καταστάσεις, πώς να συμπεριφέρονται όταν κάποιος τους πληγώνει και γενικότερα στόχος σας είναι να τα καθοδηγείτε.
Για αυτούς και για άλλους λόγους, η επικοινωνία και η ενεργητική ακρόαση είναι απαραίτητα «εργαλεία» σας. Είναι ανώφελο να αποφεύγετε το πρόβλημα και να το «κρύβετε» κάτω από τη σκιά της αδιαφορίας . Είναι προτιμότερο να συζητάτε τα πράγματα με ηρεμία και να εξηγείτε στα παιδιά τις συνέπειες των πράξεών τους.
Με πληροφορίες από: youaremom.com