5 tips για να διαχειριστείτε τα tantrums σε δημόσιο χώρο

Βρίσκεστε σ' ένα εμπορικό κέντρο ή σε δημόσιο χώρο και ζητάτε - οριακά παρακαλάτε- από το παιδί σας να μην κάνει κάτι και εκείνο ξεσπά: Ουρλιάζει, κλαίει, φωνάζει και όλοι σας κοιτάζουν και δεν έχετε ιδέα τι να κάνετε.

Μην ανησυχείτε. Ως γονείς, αυτές οι «ταπεινωτικές» εμπειρίες είναι κοινές και αρκετά συχνές.

Σύμφωνα, μάλιστα, με έρευνα της UNICEF τα ξεσπάσματα θυμού θεωρούνται φυσιολογικό μέρος της συμπεριφοράς ενός παιδιού από 1,5 έως 5 ετών. Μπορεί να συμβαίνουν μία φορά την ημέρα και διαρκούν συνήθως από 5-10 λεπτά.

Ακολουθούν πέντε συμβουλές που μπορούν να σας βοηθήσουν να χειριστείτε τα tantrums και να διδάξετε τι σημαίνει αυτοέλεγχο.

7 πράγματα που πρέπει να ξέρετε για τα tantrums

1. Να είστε προετοιμασμένη

Τα παιδιά μπορεί να γίνουν δύστροπα ανά πάσα στιγμή και να ξεσπάσουν. Δεν είναι ακριβώς μία προβλέψιμη κατάσταση, αλλά αν παρατηρήσετε προσεκτικά, υπάρχουν κάποια πράγματα που τα εκνευρίζουν περισσότερο. Αν είστε προετοιμασμένες και γνωρίζετε τα «trigger points» τους, ο έλεγχος των tantrums μπορεί πραγματικά να γίνει παιχνιδάκι.

Προσπαθήστε να εντοπίσετε τα «σημεία» αυτά και προσπαθήστε να τα αποφύγετε. Κρατήστε πρόχειρους περισπασμούς, όπως το αγαπημένο τους παιχνίδι.

Η επιστημονική εξήγηση γιατί σταματά να κλαίει το μωρό όταν το κρατά η μαμά του

2. Μιλήστε στο παιδί σας

Πολλές φορές δεν συνειδητοποιούμε ότι τα παιδιά είναι περίεργα για το τι συμβαίνει. Θέλουν να ξέρουν τι να περιμένουν. Αν το παιδί σας παίζει με έναν φίλο ή ένα παιχνίδι και εσείς βιάζεστε, μην ορμήσετε να το αρπάξετε.

Αντ' αυτού, πλησιάστε το νωρίτερα και εξηγήστε του ότι πρέπει να φύγετε σύντομα γιατί πρέπει να πάτε κάπου. Αυτό όχι μόνο δίνει στο παιδί σας το χρόνο να επεξεργαστεί την πληροφορία, αλλά είναι επίσης ένας εύκολος τρόπος να αποφύγετε ένα πιθανό ξέσπασμα.

Γιατί μια αγκαλιά νικάει ένα tantrum - Η ψυχολόγος εξηγεί

Αν αρνηθεί να έρθει μαζί σας προσπαθήστε να μάθετε τον λόγο για τον οποίο δεν θέλει να έρθει και παρηγορήστε το. Επιπλέον, αυτή είναι μια εξαιρετική τεχνική για να διδάξετε στο παιδί σας τον αυτοέλεγχο.

3. Θέστε προσδοκίες

Μιλήστε για το μέρος που θα πάτε και για τη συμπεριφορά που περιμένετε από εκείνο. Έχοντας σαφείς κατευθυντήριες γραμμές θα το βοηθήσετε να καταλάβει τι είναι αποδεκτό και τι όχι.

Αποφύγετε τις απειλές. Αν πρόκειται να πάτε στο σουπερμάκετ, μπορείτε να του εξηγήσετε ότι θα υπάρχουν παιχνίδια τα οποία μπορεί να κοιτάξει αλλά δεν έχετε σκοπό να αγοράσετε κανένα. Με αυτόν τον τρόπο έχετε ήδη καθορίσει τι πρόκειται να συμβεί.

Messy play: Γιατί τα παιδιά αγαπούν να παίζουν με τη λάσπη

4. Χρησιμοποιήστε λόγια θετικής ενίσχυσης

Επιβραβεύστε το παιδί σας όταν επιδεικνύει καλή συμπεριφορά και αυτοέλεγχο, τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά από ένα ξέσπασμα θυμού. Η θετική ενίσχυση μπορεί να το ενθαρρύνει να διαχειρίζεται καλύτερα τα συναισθήματά του στο μέλλον.

5. Διατηρήστε την ψυχραιμία σας

Αυτή είναι ίσως η πιο σημαντική συμβουλή. Αν παρ' όλες τις προσπάθειές σας, το παιδί σας εξακολουθεί να ουρλιάζει και να κλαίει , κάτι που είναι πολύ πιθανό, το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να παραμείνετε ήρεμες.

Είναι πιο εύκολο να το λέτε παρά να το κάνετε; Λοιπόν, είναι δύσκολο, αλλά η εξάσκηση και η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης.

Φράσεις που δεν πρέπει να λέτε στο παιδί σας όταν κλαίει

Ακόμα κι αν είστε νευριασμένες ή θυμωμένες, προσπαθήστε να μην το δείχνετε στο παιδί σας. Πάρτε μια βαθιά ανάσα και υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι αυτή η συμπεριφορά είναι τυπική για την ηλικία του.

Μείνετε ψύχραιμες, αποφύγετε να υψώσετε τη φωνή σας και αντισταθείτε στο να αντιδράσετε συναισθηματικά.

5 τρόποι καλής συμπεριφοράς που πρέπει να διδάξετε στο παιδί σας

Αν είναι δυνατόν, μετακινήστε το παιδί σας σε ένα πιο ήσυχο μέρος, προκειμένου να ελαχιστοποιήσετε τους περισπασμούς. Μερικές φορές, η αλλαγή περιβάλλοντος μπορεί να το βοηθήσει να ηρεμήσει και να ανακτήσει τον έλεγχο των συναισθημάτων του. Αποφύγετε να ενδώσετε στις απαιτήσεις του για να τερματίσετε το ξέσπασμα, καθώς αυτό μπορεί να ενισχύσει τη συμπεριφορά αυτή.

Ως γονείς, διαδραματίζουμε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της συναισθηματικής νοημοσύνης των παιδιών μας και παραμένοντας υπομονετικοί και υποστηρικτικοί, μπορούμε να αναθρέψουμε άτομα με αυτοπεποίθηση , τα οποία μπορούν να προσαρμόζονται στις καταστάσεις.

^{Πηγή: oakridge.in}