Πράγματα που θα έκανα διαφορετικά ως μαμά

Νίκη Παπανικολάου
Bigstock

Είμαι βέβαιη ότι έκανα μια υπέροχη δουλειά φροντίζοντας την οικογένειά μου, τα παιδιά μου και τους φίλους μου. Όχι όμως τον εαυτό μου και την ψυχική μου υγεία.

Έχω περάσει όλη μου τη ζωή βάζοντας προτεραιότητα τους άλλους, θυσιάζοντας τον χρόνο μου, τη συναισθηματική μου ενέργεια και, πολύ συχνά, την ευημερία ακόμα και τη λογική μου.

Δεν ήταν κάτι που έκανα όταν έγινα μητέρα. Όχι, ξεκίνησε πολύ πριν από τα παιδιά, όταν ήμουν κι εγώ παιδί. Έμαθα να σκουπίζω τα δάκρυά μου, να κρύβω τα συναισθήματά μου και να κάνω αυτό που είναι σωστό για όλους τους άλλους εκτός από εμένα.

Λόγω της αυτοθυσίας μου, άρχισα να αφιερώσω χρόνο για τον εαυτό μου μακριά από τα παιδιά μου. Ήμουν τόσο αποφασισμένη να καλύπτω όλες τις ανάγκες τους που δεν φρόντισα καθόλου τον εαυτό μου.

Όλες χανόμαστε στη μητρότητα αλλά μπορούμε να ξαναβρούμε τον εαυτό μας

Μισούσα τον όρο «αυτοφροντίδα». Δεν μπορούσα να σχετιστώ με τις μαμάδες που έβγαιναν έξω χωρίς τα παιδιά τους. Έκανα δύο πεντικιούρ σε επτά χρόνια και η κόρη μου ήταν μαζί μου και τις δύο φορές. Φοβόμουν τόσο πολύ μην τυχόν και απουσίαζα αν με είχαν ανάγκη που δεν επέτρεψα στον εαυτό μου ούτε ένα διάλειμμα.

Ήμουν πρόθυμη να θυσιάσω τα πάντα για τη γονεϊκότητα. Σίγουρα, το τίμημα ήταν μεγάλο αλλά άξιζε τον κόπο και ένιωθα ότι αυτό έπρεπε να κάνω για να γίνω η καλύτερη μητέρα.

Είμαι βέβαιη ότι έκανα μια υπέροχη δουλειά φροντίζοντας την οικογένειά μου, τα παιδιά μου και τους φίλους μου. Όχι όμως τον εαυτό μου και την ψυχική μου υγεία.

Όχι μόνο δεν ήξερα πώς να βάζω υγιή όρια αλλά πώς να μην αισθάνομαι άσχημα κάθε φορά που τα έθετα.

Ξοδεύω όλο τον χρόνο μου επιλύοντας τα προβλήματα των δικών μου ανθρώπων, απορροφώντας τον πόνο και το άγχος των άλλων, δίνοντας συμβουλές και κερδίζοντας επάξια τον τίτλο της «πιο αξιόπιστης φίλης, κόρης, συζύγου και μητέρας».

Βάζω τις ανάγκες μου σε δεύτερη μοίρα, νομίζοντας ότι θα έρθει η στιγμή που θα αφιερώσω χρόνο στον εαυτό μου.

Μη μου λέτε ότι το μπάνιο ή το κούρεμα είναι αυτοφροντίδα

Και μαντέψτε …

Δεν συμβαίνει ποτέ. Έχω εγκαταλείψει την υγεία μου, την ψυχική μου ηρεμία, την άνεσή μου, ακόμη και την ασφάλειά μου για να είναι όλοι γύρω μου ευχαριστημένοι.

Και μετά ήρθε η κατάρρευση. Συνειδητοποίησα πώς δεν χρειαζόμουν απλά ένα διάλειμμα αλλά έπρεπε ν’ αλλάξω τον τρόπο που αντιμετώπιζα τα πάντα γύρω μου για να διατηρήσω το ότι είμαι καλός γονιός και καλός άνθρωπος.

Συνειδητοποίησα ότι το να έχω υγιή όρια δεν με κάνει κακή μητέρα.. Τώρα μαθαίνω να ακούω το ένστικτό μου όταν μου λέει « σταμάτα», « κάνε ένα διάλειμμα».

Το να συνεχίσω να είμαι καλή σύζυγος, κόρη, αδερφή και φίλη μπορεί να συμβεί μόνο εάν δώσω στον εαυτό μου την άδεια να βοηθήσει όταν μπορεί και να σταματήσει όταν δεν μπορεί.

Σημαίνει ότι αναγνωρίζω ότι μπορώ να βοηθήσω τους άλλως χωρίς να νιώθω ότι πρέπει να κάνω τη δουλειά του. Μπορώ να νοιάζομαι χωρίς να σηκώνω τα βάρη τους.

Πάντα θεωρούσα τη θυσία ως την υπέρτατη αρετή κάθε μάνας.

Τα παιδιά μου είναι η Νο. 1 προτεραιότητά μου και δεν θα βάλω ποτέ τον εαυτό μου πάνω από αυτά αλλά έμαθα ένα πολύ σημαντικό πράγμα για την αυτοφροντίδα τον τελευταίο χρόνο. Το να φροντίζεις τον εαυτό σου δεν σημαίνει απλώς «εγώ πρώτα», αλλά ότι « η υγεία μου και η ευημερία μου έχουν σημασία εξίσου με τη δική σας, και το να είμαι η καλύτερη μαμά που μπορώ να γίνω, απαιτεί κάποια διαλείμματα».

Μπορείς να είσαι μια καταπληκτική μαμά, μια εξαιρετική σύντροφος, μία υποστηρικτική αδελφή, μια ευγενική κόρη, μια ικανή συνεργάτιδα, μια καλή φίλη και ένα καταπληκτικό άτομο.

Γιατί πρέπει να σεβόμαστε το σώμα μας

Μπορείς να δώσεις στους άλλους χωρίς να είναι πάντα εις βάρος σου.

Μπορείς να ικανοποιήσεις τις ανάγκες των άλλων χωρίς να εγκαταλείψεις εντελώς τις δικές σου.

Το να φροντίζεις τον εαυτό σου σημαίνει επίσης ότι δεν θέλεις τίποτα άλλο από το να βοηθήσεις τα παιδιά σου να κυνηγήσουν τα όνειρά τους ενώ τρέχετε δίπλα τους, κυνηγώντας και τα δικά σου.

πηγή: tinybeans.com ( ελεύθερη απόδοση)

© 2012-2024 Mothersblog.gr - All rights reserved