Δεν θα ήμουν η μαμά που είμαι σήμερα χωρίς τη στήριξη του άντρα μου
Μια μαμά γράφει για την αφοσίωση του συζύγου της στον ρόλο του ως πατέρας.
Πραγματικά εκτιμώ απεριόριστα τον σύζυγό μου ως πατέρα των παιδιών μας.
Έχει μια δουλειά εξίσου σημαντική και πολύτιμη με τη δική μου. Προσπαθεί κάθε μέρα, φροντίζοντας τα παιδιά μας. Είναι πάντα πρόθυμος να βελτιώνεται και να κάνει το καλύτερο δυνατό.
Μαμά εξομολογείται:«Ο άντρας μου είναι καλύτερος από μένα με τα παιδιά»
Δεν θα ήμουν η μαμά που είμαι σήμερα χωρίς την υποστήριξή του.
Εγώ γέννησα τα μωρά μας αλλά εκείνος τα προστατεύει και τα τέσσερα από τότε που ήταν στη μήτρα. Δεν υπέφερε κατά την εγκυμοσύνη μου αλλά με συνόδευε στον γιατρό, με φρόντιζε και ήταν στο πλευρό μου όταν τον χρειαζόμουν.
Μοιράστηκε το μισό από το κρεβάτι μας με ένα μεγάλο μαξιλάρι εγκυμοσύνης σε σχήμα U και ικανοποίησε κάθε μου επιθυμία, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε να ξυπνάει στη μέση της νύχτας. Όταν μας είπαν ότι η εγκυμοσύνη μου ήταν υψηλού κινδύνου (πέρασα από δύο εγκυμοσύνες υψηλού κινδύνου), προσευχήθηκε πάνω από την κοιλιά μου και με καθησύχασε ότι ήταν εκεί για μένα.
Ο άντρας μου δεν γέννησε τα μωρά μας, αλλά υπέμεινε άγρυπνες νύχτες και ανήσυχες μέρες κατά τη διάρκεια του τοκετού.
Ήταν ο βράχος μου σε αυτές τις οδυνηρές στιγμές
Έκανε ό,τι μπορούσε σε κάθε επώδυνη σύσπαση για να απαλύνει τον πόνο μου αγκαλιάζοντάς με, ασκώντας μου αντιπίεση και επαινώντας τη δύναμή μου.
Σε κάθε σπρώξιμο, με άφηνε να του σφίξω το χέρι. «Είσαι τόσο δυνατή, αγάπη μου! Έρχεται το μωρό μας! Είμαι τόσο περήφανος για εσένα!»
Σε κάθε γέννα, ένιωθα την στήριξή του. Μου θύμιζε πόσο δυνατή ήμουν στις πιο οδυνηρές, ευάλωτες αλλά και χαρούμενες στιγμές μου.
Μετά από κάθε γέννα, με στήριζε με κάθε τρόπο: αλλάζοντας πάνες, κουνώντας τα μωρά για ύπνο, κάνοντάς τα μπάνιο. Ξυπνούσε για να μου φέρει το μωρό να το θηλάσω ώστε να μη χρειάζεται να πηγαινοέρχομαι.
Ο σύζυγός μου με έκανε να νιώθω όμορφα σε μια περίοδο ανασφάλειας, ειδικά μετά από κάθε τοκετό.
Ο άντρας που όλες οι γυναίκες θα ήθελαν στο πλευρό τους
Δεν εργάζεται μόνο πολλές ώρες αλλά επιστρέφοντας στο σπίτι συνεχίζει να βοηθά. Ως ομάδα που είμαστε, παίζει με τα παιδιά μας, τα καθαρίζει, τα ταΐζει, τα λούζει, τα διαβάζει και τα δίνει την αγάπη που χρειάζονται.
Είναι περήφανος για τις καθημερινές μας ρουτίνες και αναλαμβάνει και την ευθύνη της συντήρησης του σπιτιού. Μαγειρεύει μαζί μου, καθαρίζει μαζί μου και φροντίζει τις ανάγκες μου. Το καλύτερο είναι ότι δεν το βλέπει ως «ένα διάλειμμα» για να με ξεκουράσει αλλά ως καθήκον από τη στιγμή που είναι σύζυγος και πατέρας.
Λέει ότι είμαστε μια ομάδα και πραγματικά έτσι λειτουργούμε.
Ο ρόλος ενός μπαμπά δεν τελειώνει ποτέ. Όσο για μένα, δεν θα ήμουν η μαμά που είμαι αν δεν είχα την ατελείωτη υποστήριξη του άντρα μου.
Μου δίνει δύναμη να γίνω η μαμά που θέλω.
ελεύθερη απόδοση από το elpasomom.com